آنچه از پرسش شما متوجه شدم این است که موضوع درباره ریزش موی جلوی سر در نوجوان ۱۵ ساله است که با وجود تراکم خوب در پشت سر، در قسمت جلویی دچار کم‌پشتی شده است.
دلایل احتمالی ریزش موی جلوی سر در نوجوانان
در این سن، ریزش مو معمولاً می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد و لزوماً به معنی طاسی ارثی نیست. عوامل مهم عبارت‌اند از:
-
زمینه ژنتیکی (آلوپسی آندروژنیک) که گاهی از دوران بلوغ شروع می‌شود.
-
اختلالات هورمونی دوران بلوغ، خصوصاً افزایش آندروژن‌ها.
-
کمبود تغذیه‌ای (به‌ویژه آهن، ویتامین D، روی و بیوتین).
-
استرس، اضطراب یا فشار درسی.
-
استفاده مکرر از سشوار، ژل، یا شامپوهای نامناسب.
-
بیماری‌های پوستی سر مانند درماتیت سبورئیک یا قارچ پوست سر.
روش‌های تشخیص
برای شروع درمان دقیق، لازم است ابتدا علت مشخص شود. توصیه می‌شود:
-
آزمایش خون شامل ویتامین D، آهن، فریتین، روی، و هورمون‌های تیروئید انجام شود.
-
توسط متخصص پوست و مو معاینه شود تا نوع ریزش (ارثی، التهابی یا موقتی) تعیین گردد.
درمان‌های پیشنهادی
در صورت تأیید ریزش موی هورمونی یا ارثی، روش‌های درمانی زیر می‌تواند مؤثر باشد:
-
ماینوکسیدیل موضعی ۲٪ (زیر نظر پزشک): قابل استفاده در سنین نوجوانی با دوز پایین و کنترل‌شده.
-
شامپوهای تقویت‌کننده حاوی کافئین، بیوتین یا زینک.
-
مکملهای تغذیه‌ای مناسب سن (بیوتین، روی، ویتامین D، B کمپلکس).
-
اصلاح تغذیه: مصرف پروتئین کافی (تخم‌مرغ، گوشت، حبوبات) و سبزیجات تازه.
-
در موارد خاص، مزوتراپی یا PRP ممکن است در سنین بالاتر (بعد از ۱۷–۱۸ سالگی) در نظر گرفته شود.
نکات مراقبتی روزانه
-
از شامپوهای ملایم مخصوص موهای نازک استفاده کند.
-
از ژل، واکس یا مواد چسبناک کمتر استفاده شود.
-
خشک کردن مو با حوله نرم و بدون کشیدن شدید انجام شود.
-
خواب کافی و کاهش استرس نقش مهمی در توقف ریزش دارند.
جمع‌بندی
در بیشتر نوجوانان، ریزش موی جلوی سر اگر زود تشخیص داده شود، با درمان دارویی و اصلاح سبک زندگی قابل کنترل و حتی بازگشت‌پذیر است. بنابراین بهتر است هرچه زودتر با متخصص پوست و مو مشورت شود تا در صورت نیاز درمان زودهنگام آغاز گردد و از پیشرفت کم‌پشتی جلوگیری شود.
