آنچه از سؤال شما متوجه شدم این است که موضوع درباره ریزش مژه در نوزاد یک‌ساله است.
ریزش مژه در نوزادان
به‌طور طبیعی نوزادان و کودکان ممکن است تغییراتی در مو و مژه تجربه کنند. مژه‌ها معمولاً چرخه رشد مشخصی دارند و هر تار مژه پس از مدتی می‌ریزد و جای آن مژه جدید رشد می‌کند. با این حال، اگر ریزش زیاد یا نامتقارن باشد و مژه‌ها به‌مرور خالی شوند، نیاز به بررسی دقیق‌تر وجود دارد.
علل شایع ریزش مژه در این سن
-
چرخه طبیعی رشد مژه‌ها: در نوزادان این روند سریع‌تر و گاهی نامنظم‌تر از بزرگسالان است.
-
اصطکاک و مالیدن چشم‌ها: نوزادان به دلیل خارش یا عادت، چشم‌ها را زیاد می‌مالند و همین می‌تواند مژه‌ها را شل کرده و بریزد.
-
حساسیت پوستی یا آلرژی: واکنش آلرژیک به گردوغبار، حیوانات خانگی، یا حتی بعضی شوینده‌ها و کرم‌ها می‌تواند موجب خارش پلک و ریزش مژه شود.
-
عفونت پلک یا بلفاریت: التهاب پلک (مثلاً بر اثر باکتری یا شوره‌مانند بودن لبه پلک) می‌تواند باعث ریزش مژه شود.
-
مشکلات پوستی مثل اگزما یا درماتیت: اگر پوست اطراف چشم خشک یا ملتهب باشد، احتمال ریزش مژه بیشتر می‌شود.
-
علل کمتر شایع: مشکلات تیروئید یا ریزش موی منطقه‌ای (آلوپسی آره‌آتا) که در کودکان بسیار نادر است.
نکاتی برای بررسی
-
اگر ریزش همراه با قرمزی، پوسته‌ریزی، ترشح یا التهاب پلک است، حتماً باید بررسی پزشکی انجام شود.
-
اگر مژه‌ها به‌طور یکنواخت می‌ریزند ولی دوباره در حال رویش‌اند، احتمالاً چرخه طبیعی رشد است.
-
در صورت مشاهده ریزش تکه‌ای و خالی شدن قسمتی از مژه، لازم است حتماً توسط چشم‌پزشک اطفال یا متخصص پوست کودک معاینه شود.
اقداماتی که می‌توانید انجام دهید
-
مطمئن شوید کودک زیاد چشم‌هایش را نمی‌مالد؛ در صورت خارش، علت (مثل آلرژی یا خشکی هوا) باید برطرف شود.
-
از صابون‌ها و شوینده‌های ملایم مخصوص نوزاد استفاده کنید.
-
محیط اتاق نوزاد را مرطوب نگه دارید تا خشکی هوا باعث تحریک چشم‌ها نشود.
-
در صورت ادامه ریزش یا مشاهده علائم همراه (قرمزی، التهاب، پوسته یا ریزش مو در سایر نقاط بدن)، مراجعه به پزشک ضروری است.
جمع‌بندی
ریزش مژه در نوزاد یک‌ساله می‌تواند بخشی از روند طبیعی رشد باشد، اما اگر مژه‌ها به‌طور واضح خالی می‌شوند یا همراه با علائم پوستی و التهابی است، احتمال حساسیت یا مشکل پوستی وجود دارد و نیاز به بررسی توسط پزشک متخصص اطفال یا چشم‌پزشک کودکان دارد.
