آنچه از سوال شما متوجه می‌شوم این است که موضوع در مورد ریزش موی کودک ۱۷ ماهه‌ای است که از نظر تغذیه، رشد و علائم عمومی کاملاً طبیعی به نظر می‌رسد.
در چنین شرایطی، یعنی زمانی که کودک اشتهای خوبی دارد، ویتامین و آهن را مرتب مصرف می‌کند، علائم همراه دیگری مثل تب، بی‌حالی، شوره شدید، خارش یا زخم در پوست سر ندارد، و روند رشد وزنی و قدی او هم کاملاً مناسب است، معمولاً نگرانی زیادی در مورد ریزش مو وجود ندارد. با این حال، اجازه دهید این موضوع را به‌طور دقیق‌تر بررسی کنیم.
بررسی علل احتمالی ریزش موی کودک در این سن
در سنین نوزادی و اوایل کودکی، ریزش مو در بسیاری موارد یک پدیده طبیعی و گذرا است. اما اگر ادامه‌دار شود یا شدت یابد، ممکن است نیاز به بررسی‌های بیشتر داشته باشد.
دلایل شایع و معمول ریزش مو در کودکان سالم
-
ریزش موی فیزیولوژیک (طبیعی): بسیاری از کودکان در فاصله ۶ تا ۲۴ ماهگی دوره‌ای از ریزش موی طبیعی دارند که بدون نیاز به درمان، خودبه‌خود بهبود پیدا می‌کند.
-
اصطکاک مکرر سر با بالش یا صندلی نوزاد: این نوع ریزش معمولاً در پشت سر دیده می‌شود و با شروع راه رفتن و کاهش زمان دراز کشیدن کاهش می‌یابد.
-
ژنتیک: الگوهای رشد و ریزش مو تا حدی ارثی هستند. اگر والدین کودک در کودکی سابقه موهای کم‌پشت داشته‌اند، ممکن است کودک نیز الگوی مشابهی را نشان دهد.
عوامل تغذیه‌ای یا پزشکی (در صورت وجود)
در مورد کودک شما که وزن و قد مناسبی دارد و مکمل آهن و مولتی‌ویتامین را هم به طور منظم دریافت می‌کند، احتمال این علل کمتر است، ولی برای آگاهی بیشتر:
-
کمبود آهن یا زینک: حتی با مصرف مکمل، اگر جذب این مواد در بدن خوب نباشد یا دوز ناکافی باشد، ممکن است تأثیر بگذارد.
-
کمبود پروتئین یا کالری: در کودکانی که رژیم غذایی ناکافی دارند ممکن است موها نازک و شکننده شوند، ولی اشتهای خوب کودک شما این احتمال را ضعیف می‌کند.
-
کم‌کاری تیروئید یا مشکلات متابولیک: علائمی مثل خواب‌آلودگی، یبوست، پوست خشک یا رشد کند را نیز به همراه دارد که در کودک شما دیده نمی‌شود.
-
مشکلات پوستی مثل قارچ (تینئا): اگر نواحی سکه‌ای، پوسته‌دار یا بدون مو با التهاب در سر کودک دیده نمی‌شود، این علت منتفی است.
چه زمانی نیاز به بررسی بیشتر وجود دارد؟
در صورتی که هر یک از شرایط زیر را مشاهده کردید، بهتر است با پزشک متخصص کودکان یا پوست مشورت کنید:
-
ریزش مو در نواحی مشخص و محدود، مثل سکه‌ای یا تکه‌ای
-
وجود پوسته، قرمزی یا خارش در پوست سر
-
کاهش قابل توجه حجم موها به‌طور ناگهانی
-
توقف یا کاهش رشد قدی یا وزنی همزمان با ریزش مو
-
سابقه بیماری‌های تیروئیدی یا خودایمنی در خانواده
توصیه‌های عملی
-
استفاده از شامپوی ملایم کودک: از شامپوهای مخصوص نوزادان بدون سولفات و مواد شیمیایی قوی استفاده کنید.
-
ماساژ ملایم پوست سر با روغن‌های طبیعی مثل روغن بادام یا نارگیل: این کار باعث بهبود خون‌رسانی به پوست سر می‌شود.
-
از بستن مو با کش یا گیره سفت پرهیز کنید.
-
اصلاح کوتاه مو: گاهی اصلاح مو باعث یکدست شدن رشد موها می‌شود (البته علمی برای تقویت ریشه ندارد، اما در ظاهر مو مؤثر است).
-
ادامه مصرف منظم مولتی‌ویتامین و آهن: همان‌طور که انجام می‌دهید.
جمع‌بندی
با توجه به توضیحاتی که دادید، ریزش موی کودک ۱۷ ماهه‌تان در صورت نبود علائم دیگر، معمولاً طبیعی و موقتی است. رشد خوب وزنی، اشتهای مناسب و دریافت مکمل‌ها نشان‌دهنده سلامت عمومی خوب کودک است. در حال حاضر تنها کافی است وضعیت را به‌صورت منظم پیگیری کنید و در صورت بروز علائم جدید یا تشدید ریزش، با پزشک مشورت نمایید.
