آنچه از سؤال شما متوجه شدم این است که موضوع مربوط به عقب بودن فک پایین بعد از ارتودنسی و نگرانی شما از ظاهر چانه و فرم پروفایل صورتتان است.
تفاوت ارتودنسی و جراحی فک در اصلاح عقب بودن فک پایین
ارتودنسی به‌طور کلی با حرکت دادن دندان‌ها در محدوده استخوان فک کار می‌کند و نمی‌تواند موقعیت استخوان فک را در بزرگسالان به‌طور اساسی تغییر دهد. اگر عقب بودن فک خفیف باشد، با ارتودنسی (و گاهی استفاده از الاستیک‌های بین فکی) می‌توان نمای ظاهری را تا حدی بهبود داد، اما در موارد متوسط تا شدید یا وقتی رشد فک کامل شده، معمولاً نیاز به درمان جراحی مطرح می‌شود.
ارتودنسی تنها زمانی مؤثر است که
-
مشکل اصلی مال‌اکلوژن دندانی باشد و فک‌ها از نظر ابعاد و موقعیت نسبتاً نرمال باشند.
-
تغییرات لازم کمتر از چند میلی‌متر باشد.
-
سن بیمار هنوز در دوره رشد باشد (برای تغییرات استخوانی غیرجراحی).
جراحی فک (ارتوگناتیک) زمانی پیشنهاد می‌شود که
-
فاصله یا اختلاف بین فک بالا و پایین زیاد باشد.
-
عقب بودن فک باعث مشکلات عملکردی مثل اختلال جویدن یا تنفس شود.
-
نمای横 صورت و عقب بودن چانه به‌طور واضح قابل مشاهده باشد.
-
سن رشد فک کامل شده باشد (معمولاً بعد از ۱۸ سالگی در خانم‌ها و کمی دیرتر در آقایان).
نقش ژنیوپلاستی یا جراحی چانه
گاهی بیمار فک پایین نسبتاً نرمال دارد ولی عقب بودن چانه (منتوپلاستی) باعث این توهم می‌شود که فک کوچک یا عقب است. در این حالت، جراحی چانه (ژنیوپلاستی) بدون تغییر محل مفصل فک می‌تواند بهبود زیادی در نمای横 صورت ایجاد کند.
اقدامات پیشنهادی برای تصمیم‌گیری دقیق
برای اینکه مشخص شود مشکل شما با ارتودنسی قابل اصلاح است یا نیاز به جراحی دارد:
-
گرفتن عکس‌های رادیوگرافی تخصصی (پانورامیک و سفالومتری)
-
ارزیابی دقیق روابط فکی و زاویه‌ها توسط متخصص ارتودنسی یا جراح فک و صورت
-
بررسی رشد فک در صورتی که هنوز زیر ۱۸ سال هستید
-
بررسی تناسب کلی صورت، نه فقط فک و دندان‌ها
جمع‌بندی
اگر عقب بودن فک شما خفیف باشد، گاهی ارتودنسی تکمیلی می‌تواند نمای ظاهری را بهتر کند. اما اگر اختلاف فکی واقعی و ساختاری وجود داشته باشد، درمان مؤثر معمولاً ترکیبی از ارتودنسی و جراحی فک یا در برخی موارد جراحی چانه است. بهترین راه برای انتخاب مسیر درمان، مشاوره حضوری با هر دو تخصص (ارتودنسی و جراحی فک و صورت) است.
