آنچه از سؤال شما متوجه شدم این است که موضوع دربارهی نازکی و ضعف مو در سن بلوغ است. در این سن تغییرات هورمونی و تغذیهای نقش زیادی در سلامت مو دارند و بررسی دقیق علتها میتواند از بروز ریزش شدید در آینده پیشگیری کند.
بررسیهای لازم برای موهای نازک و شکننده در سن بلوغ
در نوجوانی، مو تحت تأثیر عوامل متعددی مانند هورمونها، کمبودهای تغذیهای، استرس و حتی سبک مراقبت از مو قرار میگیرد. برای یافتن علت دقیق، انجام آزمایشهای زیر توصیه میشود:
-
بررسی هورمونی:
-
TSH، Free T4 → بررسی عملکرد تیروئید (کمکاری یا پرکاری تیروئید میتواند باعث نازکی مو شود).
-
DHEA-S، تستوسترون کل و آزاد، LH، FSH → برای ارزیابی تعادل هورمونی در دوران بلوغ، مخصوصاً اگر علائم دیگری مثل جوش، چربی پوست یا نامنظمی قاعدگی وجود دارد.
-
-
بررسی کمبودهای تغذیهای:
-
فریتین و آهن سرم (Ferritin, Iron, TIBC) → ذخایر آهن پایین حتی بدون کمخونی میتواند موها را نازک و شکننده کند.
-
ویتامین D → سطح پایین این ویتامین با ضعف رشد مو مرتبط است.
-
روی (Zinc) و ویتامین B12 → کمبود این مواد نیز یکی از دلایل شایع ضعف ساقه و ریزش مو است.
-
-
بررسی عمومی بدن:
-
CBC (شمارش کامل خون) → برای تشخیص کمخونی یا فقر مواد معدنی.
-
آزمایش قند خون و عملکرد کبد و کلیه در صورت وجود سابقهی بیماری یا مصرف داروهای خاص.
-
نکات مراقبتی و تغذیهای برای پیشگیری از ریزش در آینده
علاوه بر بررسیهای آزمایشگاهی، رعایت نکات زیر در تقویت مو بسیار مؤثر است:
-
تغذیهی متعادل با مصرف منظم پروتئین (تخممرغ، ماهی، گوشت سفید، حبوبات).
-
استفاده از روغنهای مفید مانند زیتون و کنجد و اجتناب از غذاهای بسیار چرب یا فرآوریشده.
-
کاهش دفعات شستوشوی مو (۲ تا ۳ بار در هفته) با شامپوی ملایم مخصوص موهای نازک.
-
پرهیز از استفادهی مکرر از سشوار و اتو مو.
-
در صورت نیاز، مصرف مکملهای مخصوص نوجوانان با مشورت پزشک (مانند مولتیویتامین حاوی بیوتین و روی).
جمعبندی
بهترین کار این است که ابتدا با متخصص پوست و مو یا متخصص غدد مشورت کنید تا بر اساس معاینه و آزمایشها علت دقیق ضعف مو مشخص شود. در اغلب موارد، با اصلاح کمبودها و کنترل تغییرات هورمونی، موها در این سن به مرور ضخیمتر و قویتر خواهند شد.
