آنچه از صحبت شما متوجه شدم این است که موضوع در مورد ریزش موی شدید و ناگهانی است. این نوع ریزش وقتی موها با کوچکترین تماس یا حتی هنگام شانهکردن میریزند، معمولاً نشاندهندهی یک عامل زمینهای قابل درمان است، نه صرفاً ارثی.
علتهای شایع ریزش موی شدید
برای شروع درمان مؤثر، باید علت اصلی مشخص شود. مهمترین دلایل عبارتاند از:
-
استرس و تغییرات ناگهانی بدن: مثل شوک روحی، جراحی، تب، کاهش یا افزایش وزن شدید.
-
کمبود مواد مغذی: کمبود آهن، روی، ویتامین D، B12 یا پروتئین باعث تضعیف فولیکولها میشود.
-
اختلالات هورمونی: مشکلات تیروئید، تخمدان پلیکیستیک (در خانمها) یا آندروژن بالا میتوانند باعث ریزش منتشر شوند.
-
ریزش موی پس از کرونا یا عفونتها: برخی ویروسها (از جمله کرونا) چند ماه بعد از بهبود باعث ریزش شدید میشوند.
-
مصرف داروها یا رژیمهای سخت: قرصهای ضدبارداری، داروهای تیروئید، ضدافسردگی یا کمخوری شدید میتواند ریشهی مو را ضعیف کند.
بررسیهای لازم
برای تشخیص دقیق، بهتر است این آزمایشها انجام شود:
-
CBC (بررسی کمخونی)
-
Ferritin (ذخیره آهن)
-
TSH و T4 (کارکرد تیروئید)
-
ویتامین D و B12
-
روی (Zinc)
-
در خانمها: هورمونهای زنانه (LH، FSH، تستوسترون، پرولاکتین)
درمانهای اولیه قابل انجام در خانه
تا زمان مراجعه به متخصص پوست و مو، میتوانید چند اقدام مؤثر را شروع کنید:
-
مصرف روزانه مکمل حاوی بیوتین، روی و ویتامین D (طبق نظر پزشک یا داروساز).
-
استفاده از شامپوی ضدریزش حاوی کافئین یا عصارههای گیاهی محرک رشد.
-
پرهیز از شستوشوی روزانه و استفاده از آب داغ.
-
ماساژ ملایم پوست سر با نوک انگشتان روزی ۵ دقیقه برای افزایش خونرسانی.
-
تغذیه غنی از پروتئین (تخممرغ، ماهی، حبوبات، مغزها).
درمانهای کلینیکی مؤثر
در صورتی که ریزش ادامه پیدا کند، پزشک معمولاً یکی از روشهای زیر را پیشنهاد میکند:
-
محلول ماینوکسیدیل (۲ تا ۵ درصد) برای تقویت رشد مو.
-
مزوتراپی یا PRP جهت تقویت فولیکولها.
-
در موارد شدیدتر، بررسی امکان درمان دارویی خوراکی یا هورمونی.
جمعبندی
ریزش شدید مو اغلب قابل درمان است و نشاندهندهی ضعف موقتی ریشهی مو است، نه طاسی دائم. بهتر است در اولین فرصت با متخصص پوست و مو مشورت کنید و آزمایشهای ذکرشده را انجام دهید تا علت مشخص شود. همزمان با تغذیه مناسب، مکمل و مراقبت درست از مو، معمولاً در عرض چند ماه ریزش کاهش محسوسی پیدا میکند.
