آنچه از سؤال شما متوجه شدم این است که موضوع درباره افتادگی پلک مادرزادی در دختر ۱۴ ساله‌تان است.
افتادگی پلک در سنین نوجوانی
افتادگی پلک (پتوز) می‌تواند درجات متفاوتی داشته باشد. در برخی کودکان از بدو تولد وجود دارد و شدت آن در طول رشد تغییر می‌کند. این وضعیت نه‌تنها روی ظاهر چهره تأثیر دارد، بلکه در موارد شدید می‌تواند بینایی را هم درگیر کند.
چه زمانی نیاز به اقدام دارد
-
اگر افتادگی پلک جلوی محور دید کودک را بگیرد یا باعث شود برای دیدن مجبور به بالا گرفتن سر یا بالا انداختن ابروها شود، بررسی و درمان زودهنگام ضروری است تا از تنبلی چشم جلوگیری شود.
-
اگر افتادگی خفیف باشد و مانعی برای بینایی ایجاد نکند، معمولاً اورژانسی برای جراحی وجود ندارد و می‌توان تا پایان بلوغ و تکامل صورت صبر کرد.
-
در سنین نوجوانی (حدود ۱۴ سالگی) معمولاً رشد چشم و صورت تقریباً کامل شده است، بنابراین در صورت نیاز به جراحی، نتایج پایدارتر خواهد بود.
روش‌های درمانی
-
در موارد خفیف و بدون مشکل بینایی، فقط پیگیری دوره‌ای توسط چشم‌پزشک یا جراح پلاستیک چشم کافی است.
-
در موارد متوسط تا شدید، جراحی پلک (پتوزوپلاستی) روش اصلی درمان است. نوع جراحی بسته به قدرت عضله پلک بالابر تعیین می‌شود.
-
روش‌های غیرجراحی (مثل تمرین یا دارو) در درمان پتوز مادرزادی تأثیر چندانی ندارند.
توصیه‌های عملی برای شما
-
حتماً معاینه دقیق توسط چشم‌پزشک (ترجیحاً فوق تخصص پلاستیک چشم) انجام شود تا مشخص شود افتادگی پلک روی میدان دید اثر دارد یا خیر.
-
اگر فعلاً مانعی برای دید وجود ندارد، می‌توان با آرامش بیشتر و فقط تحت نظر بودن، منتظر ماند تا در صورت نیاز در سنین نوجوانی یا بعد از آن اقدام شود.
-
اگر بینایی تحت‌تأثیر باشد یا چشم دچار تنبلی شود، بهتر است درمان جراحی زودتر انجام شود.
جمع‌بندی
در ۱۴ سالگی اگر افتادگی پلک خفیف و بدون مشکل بینایی باشد، الزام فوری برای درمان وجود ندارد و می‌توان بعد از پایان رشد کامل صورت اقدام کرد. اما اگر حتی اندکی در دید یا عادت‌های سر و چشم اختلال ایجاد شده باشد، بهتر است هرچه زودتر با جراح پلاستیک چشم مشورت و درمان لازم انجام شود.
