آنچه از سؤال شما متوجه می‌شوم این است که موضوع درباره‌ی تورم و بهبود نیافتن محل پیرسینگ بینی شماست که نزدیک به یک ماه از انجام آن گذشته، ولی همچنان از داخل دچار تورم و سفتی به اندازه یک نقطه شده، و پس از تخلیه نیز جای زخم خوب نشده است.
علل شایع تورم و بهبود نیافتن پیرسینگ بینی
پیرسینگ بینی به دلیل عبور از بافت حساس غضروفی و تماس مداوم با هوا و آلودگی، بسیار مستعد التهاب، عفونت یا تشکیل بافت اسکار است. دلایلی که ممکن است منجر به مشکلی مانند مورد شما شوند، شامل موارد زیر است:
-
تحریک مداوم توسط جواهر نامناسب (مثلاً جنس نیکل یا فلزات بی‌کیفیت)
-
عدم رعایت کامل بهداشت ناحیه پیرسینگ
-
دست‌کاری و تخلیه جوش یا تورم ناحیه که خود موجب تأخیر در ترمیم و حتی عفونت بیشتر می‌شود
-
تشکیل گرانولوما یا بافت اسکار (keloid یا hypertrophic scar) در محل سوراخ
-
عفونت باکتریایی یا قارچی خفیف زیرجلدی
تفاوت میان التهاب طبیعی، عفونت و اسکار
برای درک بهتر وضعیت خود، لازم است بدانید با چه چیزی طرف هستید:
-
اگر قرمزی، درد، گرمی و ترشح چرکی دارید، احتمال عفونت بالاست.
-
اگر فقط سفتی و کمی تورم بدون درد زیاد دارید، ممکن است بافت فیبروتیک یا گرانولوما باشد.
-
اگر زخم باز است یا خوب جوش نمی‌خورد، می‌تواند ناشی از تخلیه‌ی نادرست، تحریک مداوم یا مواد محرک باشد.
اقدامات درمانی و مراقبتی که می‌توانید انجام دهید
مراقبت روزانه و پیشگیری از تحریک
-
از دست‌کاری محل پیرسینگ کاملاً پرهیز کنید. حتی تخلیه‌های دستی موجب گسترش عفونت و تأخیر در ترمیم می‌شوند.
-
جواهر فعلی را بررسی کنید. اگر از فلزاتی مانند نیکل، استیل بی‌کیفیت یا پوشش‌دار استفاده کرده‌اید، آن را با نمونه‌هایی از جنس طلا، تیتانیوم یا استیل پزشکی تعویض کنید (در صورت امکان توسط فرد متخصص).
-
پیرسینگ را خارج نکنید مگر به توصیه پزشک؛ خارج کردن آن هنگام التهاب می‌تواند منجر به بسته شدن ناقص زخم و گیر افتادن عفونت شود.
تمیز کردن و ضدعفونی مناسب
-
روزانه ۲ بار ناحیه را با سرم نمکی استریل (سدیم کلراید ۰٫۹٪) تمیز کنید. از پنبه‌ی تمیز یا گاز استریل استفاده کنید.
-
می‌توانید از محلول نمک دریایی خانگی رقیق‌شده (نصف قاشق چای‌خوری نمک در یک لیوان آب جوشیده ولرم) نیز استفاده کنید.
-
از محلول کلرهگزیدین رقیق‌شده یا پماد آنتی‌بیوتیک موضعی (مانند موپیروسین یا فوسیدین) به مدت چند روز استفاده کنید، به‌خصوص اگر نشانه‌ای از عفونت دارید.
-
از الکل، بتادین یا پراکسید هیدروژن (آب اکسیژنه) استفاده نکنید؛ این مواد بافت زخم را می‌سوزانند و بهبودی را کند می‌کنند.
درمان تخصصی در صورت عدم بهبودی
اگر پس از یک هفته مراقبت بالا، بهبودی حاصل نشد، حتماً به متخصص پوست یا جراح گوش و حلق و بینی مراجعه کنید. ممکن است نیاز به:
-
تجویز آنتی‌بیوتیک خوراکی در صورت وجود عفونت عمقی
-
تزریق استروئید داخل ضایعه اگر بافت گرانولوماتوز یا اسکار برجسته وجود داشته باشد
-
برداشتن اسکار یا گرانولوما در موارد مقاوم
-
بررسی وجود کیست زیرجلدی یا ترومای عمقی
نکات تکمیلی برای تسریع ترمیم زخم
-
از چسب سیلیکونی یا ژل‌های ضداسکار (مانند Contractubex یا ژل‌های حاوی آللانتوئین و سیلیکون) می‌توانید استفاده کنید بعد از رفع عفونت اولیه.
-
ویتامین C و زینک در تغذیه روزانه خود بگنجانید؛ این عناصر نقش مهمی در ترمیم بافتی دارند.
-
در طول درمان، آرایش ناحیه بینی، قرارگیری در معرض آفتاب مستقیم و فشار روی بینی را کاملاً محدود کنید.
جمع‌بندی
اگرچه وجود تورم و سفتی کوچک در مراحل ابتدایی پیرسینگ طبیعی است، اما ادامه‌دار بودن آن همراه با عدم بهبود زخم بعد از تخلیه، می‌تواند نشانه‌ای از عفونت، گرانولوما یا تحریک مکانیکی باشد.
با رعایت مراقبت‌های ذکرشده، پرهیز از دست‌کاری، تمیز کردن منظم با سرم و استفاده از پماد مناسب احتمالاً طی یک هفته بهبودی قابل‌توجهی حاصل خواهد شد. در غیر این‌صورت، مشورت با پزشک برای بررسی عمقی و درمان تخصصی ضروری است.
