آنچه از عکس و توضیحتان متوجه میشوم این است که موضوع درباره فرورفتگی دوطرف پرههای بینی و ورم ماندگار نوک بینی پس از ۵ ماه از جراحی است.
بررسی وضعیت
در ماه پنجم بعد از عمل، هنوز روند ترمیم و بازسازی بافتها در بینی ادامه دارد، بهویژه در ناحیه نوک و پرهها که خونرسانی کمتر و تورم طولانیتری دارند. در این مرحله، فرورفتگیهای خفیف در پرهها میتواند چند علت متفاوت داشته باشد:
-
تورم نامتقارن یا ناهماهنگ: در بیشتر موارد، یکی از دلایل اصلی فرورفتگی ظاهری در ماههای ابتدایی پس از عمل است. این حالت معمولاً با کاهش تدریجی ورم، برطرف میشود.
-
فشار چسب یا ماساژ نادرست: گاهی استفاده طولانی یا نامناسب از چسب میتواند باعث فرو رفتگی موقت در پرهها شود.
-
تحلیل خفیف بافت یا غضروف: اگر حین جراحی از گرافتهای غضروفی برای تقویت پرهها استفاده نشده باشد یا در روند ترمیم جذب جزئی رخ دهد، ممکن است فرورفتگی ماندگارتر باشد.
-
چسبندگی داخلی یا زخمهای فیبروتیک: بافتهای ترمیمی سفت در زیر پوست گاهی ظاهری فرو رفته ایجاد میکنند، هرچند در لمس ممکن است سفتی زیر پوست حس شود.
راهکارها و توصیهها
برای اینکه بتوانید در این مرحله بهترین نتیجه را بگیرید، چند اقدام ساده ولی مؤثر پیشنهاد میشود:
-
تا حد امکان از دستکاری، فشار یا ماساژ خودسرانه روی پرهها پرهیز کنید.
-
استفاده از پماد ترمیمکننده ملایم (مثل سیکالفیت یا ویتامین A&D) زیر نظر پزشک میتواند به بهبود کیفیت پوست و کاهش التهاب کمک کند.
-
از ضدآفتاب مخصوص پوست حساس روی بینی استفاده کنید، چون نور آفتاب میتواند رنگ و بافت ناحیه را ناهمگون کند.
-
اگر فرورفتگیها بعد از ماه ششم تا هشتم همچنان باقی ماند یا عمیقتر شد، لازم است پزشک جراحتان معاینه کند تا مشخص شود آیا به تزریق فیلر ترمیمی یا پیوند غضروف ثانویه نیاز است یا خیر.
جمعبندی
در حال حاضر، با توجه به زمان سپریشده (۵ ماه و نیم)، فرورفتگی خفیف در پرهها اغلب موقتی و ناشی از ورم یا فشار بافتی است و معمولاً تا ۸–۱۲ ماه آینده بهتدریج اصلاح میشود.
اما اگر پس از این مدت تغییری مشاهده نشد، بهتر است معاینه تخصصی انجام شود تا احتمال تحلیل غضروف یا نیاز به اصلاح جزئی بررسی گردد.



