فرورفتگی سمت راست نوک بینی‌ یک ماه بعد از عمل بینی

ایجاد فرورفتگی خطی در نوک بینی پس از گذشت یک ماه از جراحی می‌تواند نتیجه‌ای از عواملی مانند چسبندگی‌های بافتی، نازک شدن پوست یا جذب تدریجی گرافت باشد. در بسیاری از موارد، چنین تغییراتی در ماه‌های ابتدایی به مرور زمان بهبود می‌یابند، اما اگر فرورفتگی باقی بماند یا عمق آن بیشتر شود، ممکن است نیاز به مداخله درمانی باشد. گاهی با تزریق لیدوکائین در ناحیه، می‌توان چسبندگی‌ها را آزاد کرده و ظاهر را اصلاح کرد. اگر این روش مؤثر نباشد، در موارد محدود، استفاده از گرافت غضروفی طی جراحی ترمیمی می‌تواند گزینه مناسبی باشد.

در ماه‌های ابتدایی پس از جراحی بینی، بروز ناهماهنگی‌های ظاهری مانند فرورفتگی‌های جزئی به‌ویژه در ناحیه نوک بینی می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی مانند فشار نامناسب چسب، جذب گرافت غضروفی، یا حتی چسبندگی بافت‌ها باشد. اگرچه در برخی موارد این نوع فرورفتگی‌ها با کاهش تدریجی تورم در طی یک سال نخست پس از عمل تا حدی برطرف می‌شوند، اما در صورت ماندگاری یا افزایش آن، ممکن است نیاز به مداخلات اصلاحی مانند آزادسازی چسبندگی‌ها یا جراحی ترمیمی همراه با قرار دادن گرافت مجدد وجود داشته باشد. 

فرورفتگی خطی در ناحیه نوک بینی، به‌ویژه در ماه اول پس از جراحی، ممکن است به دلیل واکنش طبیعی بافت‌ها به جراحی، نازک شدن پوست در آن ناحیه یا جذب جزئی گرافت‌ها ایجاد شده باشد. این وضعیت لزوماً نشانه‌ای از اختلال جدی نیست، اما در برخی موارد اگر پشتیبانی غضروفی در آن ناحیه کافی نباشد، ممکن است فرورفتگی با گذر زمان بیشتر مشخص شود. گاهی این حالت به‌تدریج بهتر می‌شود، اما در صورت پایدار ماندن یا تشدید آن، ممکن است نیاز به اقدامات اصلاحی وجود داشته باشد.

با توجه به اینکه تنها یک ماه از جراحی بینی شما گذشته، بروز فرورفتگی‌های جزئی به‌ویژه در نواحی ظریف نوک بینی می‌تواند ناشی از جذب موقت بافت، تورم ناهمگون یا فشاری باشد که طی روند ترمیم ایجاد شده است. این تغییرات در اغلب موارد به‌مرور زمان کاهش می‌یابد یا به‌طور کامل اصلاح می‌شود، اما اگر این فرورفتگی در هفته‌های آینده بیشتر شد یا شکل بینی‌تان به‌طور محسوس تغییر کرد، ممکن است نیاز به بررسی مجدد برای ارزیابی وضعیت گرافت‌ها یا ساختار غضروفی وجود داشته باشد.

با توجه به تصویری که ارسال کردید و توضیحاتی که دادید، فرورفتگی خطی در جلوی نوک بینی احتمالاً به‌دلیل واکنش طبیعی بافت‌ها در ماه اول پس از جراحی است. در این دوره، همچنان تورم‌ها در حال تغییر هستند و ممکن است نواحی خاصی مثل نوک بینی یا پره‌های بینی دچار ناهماهنگی‌های موقتی شوند. یکی از دلایل رایج چنین فرورفتگی‌هایی می‌تواند فشار چسب، واکنش بافت به بخیه‌های داخلی، یا حتی ضعف موقت حمایت غضروفی در آن ناحیه باشد. معمولاً با گذشت زمان و کاهش تورم، این نوع تغییرات تا حدی خودبه‌خود برطرف می‌شوند. در صورتی که این فرورفتگی پایدار باقی بماند یا در ماه‌های آینده عمق بیشتری پیدا کند، ممکن است نیاز به ارزیابی دقیق‌تر برای اصلاح جزئی وجود داشته باشد. فعلاً توصیه می‌شود ناحیه را دستکاری نکنید، چسب را طبق دستور پزشکتان ادامه دهید و صبور باشید.