آنچه از عکسهایی که فرستادید و توضیحتون متوجه شدم این است که موضوع درباره فرو رفتگی خفیف در ناحیه بین نوک بینی و کلوملا بعد از جراحی ترمیمی بینی است.
بررسی وضعیت فعلی
در هفتهی ششم پس از عمل، هنوز بخش زیادی از بافت بینی در مرحلهی ترمیم و بازسازی است. تورم، تغییرات زیرپوستی، و حتی جذب بخشی از بافتهای پیوندی (در صورت استفاده از آنها) میتواند باعث ظاهر فرو رفتگی موقت شود. معمولاً در این ناحیه چسب باعث کنترل تورم و شکلدهی میشود، اما بعد از حدود ۶ هفته، پزشک با توجه به ارزیابی ثبات فرم بینی، تشخیص میدهد که دیگر نیازی به چسب نیست.
دلایل احتمالی این فرو رفتگی
-
جذب بخشی از گرافت یا بافت پیوندی در ناحیه کلوملا یا سوپراتیپ.
-
عدم یکنواختی تورم در دو طرف بینی.
-
فشار یا ماساژ نامتقارن در روزهای اولیه پس از جراحی.
-
چسبندگی خفیف بافتی زیرپوست (fibrosis یا scar contraction) که با گذر زمان ممکن است نرمتر شود.
پیشآگهی و روند بهبود
در بیشتر مواردی که این فرو رفتگی در مراحل اولیه دیده میشود:
-
تا حدود ۳ تا ۶ ماه آینده به تدریج پرتر و طبیعیتر میشود.
-
اگر بعد از ماه ششم باقی بماند، معمولاً با تزریق چربی ظریف، فیلر یا گرافت کوچک قابل اصلاح است.
-
در این مرحله هیچ اقدام تهاجمی توصیه نمیشود.
اقدامات مراقبتی در این مرحله
برای بهبود ظاهر و پیشگیری از ماندگاری فرو رفتگی:
-
بینی را به هیچ وجه ماساژ ندهید یا فشار ندهید.
-
چسب مجدد نزنید مگر با تجویز مستقیم پزشک.
-
مرطوبکنندهی ملایم (مثل پماد ویتامین A+D) روی پوست ناحیه خشک و کشیده استفاده شود.
-
از تابش مستقیم آفتاب یا گرمای زیاد پرهیز کنید چون التهاب را طولانیتر میکند.
-
مصرف آناهیل یا قرص بروملین با نظر پزشک میتواند به کاهش التهاب بافتی کمک کند.
جمعبندی
در هفته ششم، فرو رفتگی زیر نوک بینی معمولاً طبیعی و موقتی است و با کاهش التهاب و نرم شدن بافت، تا چند ماه آینده برطرف میشود. در صورت ماندگاری بعد از ۶ ماه، روشهای غیرجراحی مثل تزریق فیلر یا چربی گزینههای مؤثری برای اصلاح کامل هستند.



