جراحی لب

جراحی لب مجموعه‌ای از تکنیک‌های جراحی است که با هدف اصلاح فرم، حجم، تقارن یا نسبت لب‌ها با سایر اجزای صورت انجام می‌شود. برخلاف روش‌های موقتی مثل تزریق ژل، جراحی لب به‌دنبال ایجاد تغییرات ساختاری و ماندگار است؛ یعنی نتیجه آن با گذر زمان از بین نمی‌رود و نیاز به تمدید دوره‌ای ندارد. به همین دلیل، این روش معمولاً برای افرادی مناسب است که به‌دنبال یک تغییر پایدار و حساب‌شده هستند، نه فقط افزایش حجم کوتاه‌مدت.

یکی از مهم‌ترین تغییرات دائمی که با جراحی لب ایجاد می‌شود، اصلاح فرم و نسبت لب بالا یا پایین است. برای مثال در افرادی که فاصله بین بینی و لب بالا زیاد است، جراحی لیفت لب می‌تواند باعث کوتاه‌تر شدن این فاصله و نمایان‌تر شدن لب شود؛ تغییری که نه‌تنها لب را برجسته‌تر نشان می‌دهد، بلکه کل چهره را جوان‌تر می‌کند. این اثر برخلاف فیلر، وابسته به حجم مصنوعی نیست و حالت طبیعی‌تری دارد.

جراحی لب همچنین می‌تواند عدم تقارن‌های واضح را به‌صورت دائمی اصلاح کند. برخی افراد به‌طور مادرزادی یا در اثر آسیب، جراحی قبلی یا افزایش سن، دچار ناهماهنگی در دو سمت لب هستند. با اصلاح دقیق بافت‌ها و موقعیت لب، این ناهماهنگی‌ها برطرف می‌شوند و تعادل به چهره بازمی‌گردد؛ تعادلی که با روش‌های موقتی معمولاً به‌سختی قابل حفظ است.

در برخی موارد، هدف جراحی لب کاهش حجم یا اصلاح بزرگی غیرطبیعی لب است. برخلاف تصور عموم که جراحی لب را فقط برای برجسته‌سازی می‌دانند، این جراحی می‌تواند لب‌هایی که بیش‌ازحد بزرگ یا نامتناسب هستند را نیز اصلاح کند. این تغییر دائمی باعث می‌شود لب‌ها با فرم صورت هماهنگ‌تر شوند و حالت اغراق‌آمیز نداشته باشند.

نکته کلیدی این است که تغییرات دائمی جراحی لب باید کاملاً حساب‌شده و متناسب با چهره فرد طراحی شوند. اگر جراحی با هدف درست، تکنیک مناسب و توسط جراح باتجربه انجام شود، نتیجه نهایی نه‌تنها ماندگار است، بلکه آن‌قدر طبیعی به نظر می‌رسد که اطرافیان بیشتر متوجه «بهتر شدن چهره» می‌شوند تا انجام یک جراحی.

بیشتر افرادی که به جراحی لب فکر می‌کنند، معمولاً فقط به‌دنبال «بزرگ‌تر شدن لب» نیستند، بلکه می‌خواهند مشکلی مشخص را به‌صورت ریشه‌ای و ماندگار اصلاح کنند. این تصمیم اغلب زمانی مطرح می‌شود که روش‌های موقتی مثل تزریق ژل یا فیلر یا نتیجه دلخواه را نداده‌اند یا برای فرد رضایت‌بخش نبوده‌اند. درک درست اینکه آیا جراحی لب انتخاب مناسبی است یا نه، کاملاً به نوع انتظار، شرایط لب و سبک زندگی فرد بستگی دارد.

افرادی که از نازکی یا تحلیل لب به‌صورت دائمی ناراضی هستند

برخی افراد به‌صورت ژنتیکی لب‌های بسیار نازکی دارند یا با افزایش سن دچار تحلیل حجم لب شده‌اند. در این شرایط، تزریق‌های مکرر معمولاً نتیجه‌ای کوتاه‌مدت ایجاد می‌کند و فرد را وارد چرخه ترمیم‌های پی‌درپی می‌کند. جراحی لب برای این گروه می‌تواند یک راه‌حل منطقی باشد، چون تغییر ایجادشده پایدارتر است و ساختار لب به‌صورت اصولی اصلاح می‌شود.

افرادی که عدم تقارن یا فرم نامناسب لب دارند

گاهی لب بالا و پایین با هم هماهنگ نیستند یا یک سمت لب نسبت به سمت دیگر افتادگی یا برجستگی غیرطبیعی دارد. این مشکل ممکن است مادرزادی باشد یا در اثر تزریق‌های نادرست قبلی ایجاد شده باشد. جراحی لب در این موارد به اصلاح ساختاری کمک می‌کند و نتیجه‌ای طبیعی‌تر از تزریق مجدد ژل به‌دست می‌دهد، به‌خصوص زمانی که هدف فقط حجم‌دهی نیست بلکه اصلاح فرم است.

کسانی که فاصله لب تا بینی آن‌ها زیاد است

افرادی که فاصله بین لب بالا و بینی‌شان بیش از حد طبیعی است، معمولاً حتی با تزریق فیلر هم به نتیجه دلخواه نمی‌رسند. در این شرایط، تکنیک‌هایی مثل لیفت لب می‌تواند تناسب صورت را به شکل محسوسی بهبود دهد. این دسته از افراد اغلب بعد از جراحی احساس می‌کنند چهره‌شان جوان‌تر و متعادل‌تر شده، بدون اینکه لب‌ها بیش‌ازحد مصنوعی به نظر برسند.

افرادی که به‌دنبال نتیجه ماندگار و بدون وابستگی به تزریق هستند

بعضی افراد از تمدیدهای مداوم فیلر خسته شده‌اند یا نسبت به عوارض تزریق‌های مکرر نگرانی دارند. برای این گروه، جراحی لب می‌تواند انتخاب درستی باشد، به شرطی که با دید واقع‌بینانه تصمیم بگیرند و بدانند جراحی به‌معنای تغییر دائمی است و نیاز به دقت بیشتری در تصمیم‌گیری دارد.

چه زمانی جراحی لب انتخاب درستی نیست؟

اگر انتظار فرد غیرواقعی باشد، مثلاً بخواهد لب‌هایی بسیار بزرگ و غیرطبیعی داشته باشد یا هنوز تجربه‌ای از روش‌های کم‌تهاجمی نداشته باشد، جراحی معمولاً گزینه مناسبی نیست. همچنین افرادی که صرفاً تحت تأثیر ترندها تصمیم می‌گیرند، بدون اینکه واقعاً مشکلی در فرم لب خود داشته باشند، بهتر است قبل از هر اقدامی مشاوره دقیق‌تری بگیرند.

در نهایت، جراحی لب زمانی انتخاب درستی محسوب می‌شود که مشکل لب واقعی و مشخص باشد، فرد از محدودیت‌ها و نتایج آن آگاه باشد و تصمیمش بر اساس نیاز شخصی گرفته شود نه مقایسه با دیگران. اگر این شرایط فراهم باشد، جراحی لب می‌تواند تغییری طبیعی، ماندگار و رضایت‌بخش ایجاد کند.

وقتی صحبت از زیباسازی لب‌ها می‌شود، اغلب افراد بین دو انتخاب اصلی مردد می‌مانند: جراحی لب یا تزریق ژل. هر دو روش می‌توانند ظاهر لب را تغییر دهند، اما مسیر، نتیجه و حتی فلسفه پشت این دو کاملاً متفاوت است. انتخاب منطقی زمانی اتفاق می‌افتد که بدانید دقیقاً چه مشکلی دارید، چه انتظاری از نتیجه دارید و تا چه حد حاضر به پذیرش ماندگاری یا تغییر دائمی هستید.

تفاوت نگاه این دو روش به زیبایی لب

تزریق ژل بیشتر یک راه‌حل حجم‌دهنده و موقتی است. یعنی تمرکز اصلی آن روی برجسته‌تر نشان‌دادن لب‌هاست، بدون اینکه ساختار واقعی لب تغییر کند. در مقابل، جراحی لب به اصلاح فرم، تناسب و گاهی عملکرد لب می‌پردازد و به‌جای افزودن حجم مصنوعی، ساختار لب را بازطراحی می‌کند. همین تفاوت نگاه باعث می‌شود نتیجه نهایی این دو روش حس کاملاً متفاوتی داشته باشد.

ماندگاری؛ موقتی یا دائمی؟

یکی از مهم‌ترین تفاوت‌ها در ماندگاری نتیجه است. ژل لب معمولاً بین ۶ تا ۱۲ ماه دوام دارد و پس از آن یا جذب می‌شود یا نیاز به تمدید دارد. این موضوع برای افرادی که دوست دارند تغییرات قابل‌برگشت باشد، یک مزیت محسوب می‌شود. اما جراحی لب نتیجه‌ای بلندمدت و اغلب دائمی ایجاد می‌کند. به همین دلیل، جراحی برای کسانی منطقی‌تر است که از وضعیت فعلی لب خود مطمئن نیستند و نمی‌خواهند هر سال درگیر تمدید باشند.

کنترل فرم و طبیعی‌بودن نتیجه

در تزریق ژل، کنترل فرم لب تا حدی به مهارت پزشک و واکنش بافت لب بستگی دارد و گاهی با وجود تزریق کم، نتیجه غیرطبیعی دیده می‌شود. جراحی لب این امکان را می‌دهد که نسبت‌ها، تقارن و حتی فاصله لب با بینی به‌صورت دقیق اصلاح شود. به همین دلیل، اگر هدف شما طبیعی‌بودن و هماهنگی لب با کل صورت است، جراحی در بسیاری از موارد نتیجه منطقی‌تری می‌دهد.

میزان تهاجم و دوره نقاهت

تزریق ژل روشی کم‌تهاجمی است، معمولاً بدون بی‌هوشی انجام می‌شود و فرد خیلی زود به زندگی روزمره برمی‌گردد. جراحی لب نیاز به زمان نقاهت کوتاه اما مشخص دارد و چند روز اول با تورم و مراقبت همراه است. اگر کسی به‌دنبال تغییر سریع و بدون توقف در کار و زندگی است، ژل انتخاب ساده‌تری است، اما اگر آمادگی چند روز مراقبت را دارد، جراحی می‌تواند ارزش این زمان را داشته باشد.

کدام روش برای شما منطقی‌تر است؟

اگر لب‌های شما فقط کمی کم‌حجم است، یا هنوز مطمئن نیستید چه تغییری دوست دارید، تزریق ژل انتخاب منطقی‌تری است. اما اگر مشکل اصلی شما فرم لب، عدم تقارن، فاصله زیاد لب تا بینی یا نارضایتی از تزریق‌های قبلی است، جراحی لب راه‌حلی ریشه‌ای‌تر و ماندگارتر محسوب می‌شود. تصمیم درست زمانی گرفته می‌شود که انتخاب شما بر اساس نیاز واقعی چهره‌تان باشد، نه صرفاً راحت‌ترین یا پرطرفدارترین روش.

جراحی لب برخلاف تصور رایج، یک عمل ساده و تک‌مرحله‌ای نیست، بلکه مجموعه‌ای از تصمیم‌های دقیق، بررسی‌های قبل از عمل و مراحل اجرایی حساب‌شده است که هدف آن ایجاد تغییری طبیعی، متناسب با صورت و ماندگار است.

مرحله اول: بررسی و طراحی قبل از جراحی

اولین و مهم‌ترین بخش جراحی لب، مشاوره و ارزیابی تخصصی است. در این مرحله جراح فرم فعلی لب‌ها، میزان تقارن، فاصله لب بالا تا بینی، حالت لب هنگام صحبت و خندیدن و حتی تناسب لب با سایر اجزای صورت را بررسی می‌کند. سپس بر اساس این تحلیل‌ها مشخص می‌شود که چه نوع جراحی برای فرد مناسب‌تر است؛ مثلاً افزایش نمای لب، اصلاح فرم، یا لیفت لب. طراحی دقیق در این مرحله نقش تعیین‌کننده‌ای در طبیعی‌بودن نتیجه نهایی دارد.

مرحله دوم: بی‌حسی و آماده‌سازی برای عمل

جراحی لب معمولاً با بی‌حسی موضعی انجام می‌شود و در برخی موارد خاص، بسته به شرایط فرد، ممکن است آرام‌بخشی خفیف هم اضافه شود. ناحیه لب کاملاً ضدعفونی می‌شود و خطوط برش بر اساس طراحی قبلی مشخص می‌گردد. این مرحله باعث می‌شود حین جراحی درد قابل‌توجهی احساس نشود و جراح بتواند با دقت بالا کار را انجام دهد.

مرحله سوم: انجام تکنیک جراحی متناسب با هدف

نحوه انجام جراحی کاملاً به هدف آن بستگی دارد. اگر هدف لیفت لب باشد، برش‌ها معمولاً در ناحیه زیر بینی یا خطوط طبیعی لب ایجاد می‌شوند تا بعد از بهبودی کمتر دیده شوند. اگر اصلاح فرم یا تقارن مدنظر باشد، تغییرات به‌صورت کنترل‌شده در بافت لب انجام می‌شود. در تمام تکنیک‌ها تلاش می‌شود ساختار طبیعی لب حفظ شود و از ایجاد ظاهر مصنوعی جلوگیری گردد.

مرحله چهارم: بخیه و پایان جراحی

پس از ایجاد تغییرات لازم، برش‌ها با بخیه‌های ظریف بسته می‌شوند. این بخیه‌ها معمولاً طوری انتخاب می‌شوند که یا جذب‌شونده باشند یا جای آن‌ها بعد از مدتی به‌سختی قابل‌تشخیص شود. کل زمان جراحی لب معمولاً کوتاه است و در اغلب موارد کمتر از یک ساعت طول می‌کشد.

مرحله پنجم: شروع دوره نقاهت و ترمیم

بعد از جراحی، لب‌ها دچار تورم و گاهی کبودی خفیف می‌شوند که طبیعی است و طی چند روز تا یکی دو هفته به‌تدریج کاهش پیدا می‌کند. نتیجه نهایی جراحی بلافاصله مشخص نیست و فرم واقعی لب پس از فروکش‌کردن کامل تورم قابل ارزیابی خواهد بود. رعایت مراقبت‌های توصیه‌شده در این مرحله نقش مهمی در کیفیت نتیجه دارد.

یکی از اصلی‌ترین نگرانی‌های افرادی که به جراحی لب فکر می‌کنند این است که آیا نتیجه نهایی طبیعی خواهد بود یا خیر و آیا این تغییر ارزش دائمی‌شدن را دارد یا نه. پاسخ این سؤال به یک عامل واحد محدود نمی‌شود، بلکه به مجموعه‌ای از تصمیم‌های درست قبل از عمل، تکنیک جراحی و درک واقع‌بینانه از نتیجه بستگی دارد.

طبیعی‌بودن نتیجه جراحی لب به چه عواملی وابسته است؟

طبیعی‌بودن نتیجه جراحی لب زمانی اتفاق می‌افتد که هدف جراحی «اصلاح» باشد نه «اغراق». در جراحی لب، برخلاف تزریق ژل، حجم اضافه‌ای به لب تحمیل نمی‌شود، بلکه فرم، نسبت‌ها و موقعیت لب نسبت به سایر اجزای صورت اصلاح می‌گردد. وقتی جراح به حالت لب در زمان صحبت، خندیدن و حتی استراحت توجه می‌کند، نتیجه نهایی طوری خواهد بود که لب‌ها جزئی طبیعی از صورت به نظر برسند، نه یک تغییر جدا و جلب‌توجه‌کننده.

در واقع، اگر بعد از جراحی اطرافیان متوجه تغییر مثبت در چهره شوند اما نتوانند دقیقاً بگویند چه چیزی عوض شده، این یعنی نتیجه طبیعی و موفق بوده است. بیشترین موارد نارضایتی زمانی دیده می‌شود که انتظار فرد بیش از ظرفیت واقعی لب‌ها باشد یا طراحی جراحی با آناتومی صورت هماهنگ نباشد.

آیا جراحی لب می‌تواند ظاهر مصنوعی ایجاد کند؟

ظاهر غیرطبیعی معمولاً نه به خود جراحی، بلکه به انتخاب نادرست روش یا جراح برمی‌گردد. زمانی که جراحی لب صرفاً برای بزرگ‌نمایی بیش‌ازحد انجام شود یا تناسب لب با بینی و چانه در نظر گرفته نشود، نتیجه می‌تواند مصنوعی به نظر برسد. به همین دلیل است که جراحی لب برای افرادی که به‌دنبال تغییر ظریف، متعادل و هماهنگ هستند، انتخاب بهتری محسوب می‌شود تا کسانی که صرفاً حجم زیاد می‌خواهند.

ماندگاری نتیجه جراحی لب چقدر است؟

یکی از مهم‌ترین مزایای جراحی لب، ماندگاری بالای آن است. برخلاف تزریق ژل که موقتی است و نیاز به تمدید دارد، نتیجه جراحی لب معمولاً دائمی یا بسیار بلندمدت محسوب می‌شود. پس از پایان دوره ترمیم و تثبیت بافت، فرم جدید لب حفظ می‌شود و تنها تغییرات طبیعی ناشی از افزایش سن ممکن است در طول سال‌ها اتفاق بیفتد، نه بازگشت به حالت قبل.

البته رعایت مراقبت‌های بعد از عمل و سبک زندگی سالم می‌تواند در حفظ کیفیت نتیجه نقش داشته باشد. عواملی مثل سیگار کشیدن، مراقبت نکردن از پوست لب و بی‌توجهی به توصیه‌های پزشک ممکن است روی روند ترمیم اثر منفی بگذارد، اما به‌طور کلی ساختار اصلاح‌شده لب باقی می‌ماند.

جمع‌بندی؛ طبیعی و ماندگار یا پرریسک؟

اگر جراحی لب با هدف درست، طراحی اصولی و توسط جراح باتجربه انجام شود، نتیجه آن کاملاً طبیعی به نظر می‌رسد و ماندگاری بالایی دارد. این روش برای افرادی مناسب است که به‌دنبال اصلاح واقعی فرم لب هستند، نه تغییرات موقتی یا اغراق‌شده. در چنین شرایطی، جراحی لب می‌تواند یکی از رضایت‌بخش‌ترین تصمیم‌های زیبایی باشد؛ تصمیمی که بدون وابستگی به تزریق‌های مکرر، تعادل چهره را به شکل پایدار بهبود می‌دهد.

رعایت مراقبت‌های درست قبل و بعد از جراحی لب، نقش تعیین‌کننده‌ای در طبیعی‌شدن نتیجه، کاهش ورم و پیشگیری از عوارض احتمالی دارد. حتی بهترین تکنیک جراحی هم بدون مراقبت صحیح می‌تواند با تورم طولانی‌مدت یا نارضایتی همراه شود. آگاهی از این مراقبت‌ها کمک می‌کند روند ترمیم کوتاه‌تر، ایمن‌تر و قابل‌پیش‌بینی‌تر باشد.

مراقبت‌های قبل از جراحی لب؛ آماده‌سازی هوشمندانه بدن

چند روز قبل از جراحی لب، بدن باید در شرایطی باشد که کمترین واکنش التهابی را نشان دهد. قطع مصرف سیگار و قلیان حداقل دو هفته قبل از عمل اهمیت زیادی دارد، چون نیکوتین جریان خون را کاهش می‌دهد و باعث افزایش ورم و کندشدن ترمیم می‌شود. مصرف داروهای رقیق‌کننده خون مانند آسپرین، ایبوپروفن و برخی مکمل‌ها مثل ویتامین E یا امگا ۳ معمولاً باید با نظر پزشک متوقف شود تا احتمال خونریزی و کبودی کمتر شود.

در این مرحله، نوشیدن آب کافی و تغذیه سبک اما مقوی کمک می‌کند بافت‌ها آمادگی بهتری برای جراحی داشته باشند. همچنین بهتر است چند روز قبل از عمل از انجام تزریق ژل یا هر اقدام زیبایی دیگر در ناحیه لب خودداری شود تا بافت لب در وضعیت پایدار قرار بگیرد.

روز جراحی و ساعات اولیه بعد از آن

در روز جراحی، رعایت توصیه‌های ساده اما کلیدی اهمیت دارد. معمولاً توصیه می‌شود با صورت تمیز و بدون آرایش مراجعه شود و بعد از جراحی، استراحت کافی در همان روز در اولویت باشد. در ساعات اولیه بعد از عمل، ورم و احساس کشیدگی لب طبیعی است و نشانه مشکل محسوب نمی‌شود. استفاده کنترل‌شده از کمپرس سرد در فواصل زمانی مشخص می‌تواند به کاهش تورم اولیه کمک کند، به شرطی که تماس مستقیم و طولانی با لب نداشته باشد.

مراقبت‌های بعد از جراحی لب؛ کنترل ورم و تسریع ترمیم

روزهای بعد از جراحی، مرحله اصلی ترمیم شروع می‌شود. در این دوره، خوابیدن به‌صورت طاق‌باز و با بالاتر قرار گرفتن سر نسبت به بدن، یکی از موثرترین راه‌ها برای کاهش ورم است. مصرف منظم داروهای تجویزشده توسط پزشک، به‌ویژه آنتی‌بیوتیک‌ها و مسکن‌ها، از عفونت و درد غیرضروری جلوگیری می‌کند.

در این مدت باید از فشار دادن لب‌ها، بوسیدن، خندیدن شدید یا باز کردن بیش‌ازحد دهان پرهیز شود، چون این حرکات می‌توانند به بخیه‌ها فشار وارد کنند و باعث افزایش تورم شوند. مصرف غذاهای نرم و خنک در چند روز اول، هم راحت‌تر است و هم التهاب را کمتر می‌کند. نوشیدنی‌های داغ و غذاهای پرادویه بهتر است موقتاً کنار گذاشته شوند.

چه کارهایی ورم و عوارض را بیشتر می‌کند؟

بی‌توجهی به توصیه‌های ساده می‌تواند روند بهبودی را طولانی کند. مصرف سیگار بعد از جراحی، تماس دست آلوده با لب، استفاده خودسرانه از پمادها یا کرم‌های نامناسب و عجله برای بازگشت به فعالیت‌های سنگین از مهم‌ترین عواملی هستند که ورم را تشدید می‌کنند. معمولاً بخش زیادی از تورم طی یک تا دو هفته کاهش پیدا می‌کند، اما نتیجه نهایی زمانی مشخص می‌شود که بافت لب کاملاً تثبیت شده باشد.

جراحی لب اگرچه جزو جراحی‌های ظریف و کم‌تهاجمی محسوب می‌شود، اما مثل هر اقدام جراحی دیگری می‌تواند با عوارضی همراه باشد. تفاوت اصلی بین یک تجربه موفق و یک نتیجه آزاردهنده، در میزان آگاهی فرد، انتخاب درست جراح و رعایت دقیق مراقبت‌هاست. شناخت عوارض احتمالی نه برای ترساندن، بلکه برای تصمیم‌گیری آگاهانه و پیشگیری هوشمندانه ضروری است.

ورم و کبودی؛ شایع‌ترین اما موقتی‌ترین عارضه

تقریباً همه افرادی که جراحی لب انجام می‌دهند، درجاتی از ورم و گاهی کبودی را تجربه می‌کنند. این واکنش طبیعی بدن به برش و دستکاری بافت است و معمولاً طی چند روز تا حداکثر دو هفته به‌تدریج کاهش پیدا می‌کند. ورمی که به‌صورت یکنواخت کم می‌شود و درد شدید ندارد، معمولاً جای نگرانی ندارد.

برای پیشگیری از تشدید ورم، بالا نگه‌داشتن سر هنگام خواب، استفاده اصولی از کمپرس سرد در روزهای اول و پرهیز از مصرف نمک و غذاهای تند بسیار مؤثر است. قطع سیگار قبل و بعد از عمل هم نقش مهمی در کوتاه‌شدن این دوره دارد.

باقی‌ماندن جای بخیه یا اسکار

یکی از دغدغه‌های رایج، مشخص‌ماندن جای بخیه بعد از جراحی لب است. در اغلب موارد، برش‌ها در نواحی طبیعی و کم‌دید مثل زیر بینی یا داخل لب ایجاد می‌شوند و پس از ترمیم، به‌سختی قابل‌تشخیص خواهند بود. اسکار واضح معمولاً زمانی ایجاد می‌شود که ترمیم به‌درستی انجام نشود یا فرد مراقبت‌های لازم را رعایت نکند.

پیشگیری از این عارضه با انتخاب جراح باتجربه شروع می‌شود و با رعایت دقیق دستورات بعد از عمل ادامه پیدا می‌کند. دستکاری نکردن بخیه‌ها، استفاده از پمادهای تجویزشده و محافظت از لب در برابر آفتاب، احتمال باقی‌ماندن جای زخم را به حداقل می‌رساند.

عدم تقارن یا نارضایتی از فرم نهایی

گاهی افراد بعد از جراحی، در هفته‌های اول احساس می‌کنند لب‌ها متقارن نیستند یا فرم آن‌ها غیرطبیعی به نظر می‌رسد. در بسیاری از موارد، این موضوع به تورم نامتقارن مربوط است و با فروکش‌کردن کامل ورم برطرف می‌شود. قضاوت زودهنگام یکی از دلایل اصلی نارضایتی غیرواقعی است.

برای پیشگیری از این نگرانی، باید صبور بود و زمان کافی برای تثبیت نتیجه در نظر گرفت. انتخاب جراح دقیق در مرحله طراحی و پایبندی به ویزیت‌های بعد از عمل، نقش مهمی در جلوگیری از اصلاح‌های غیرضروری دارد.

عفونت؛ نادر اما قابل‌پیشگیری

عفونت بعد از جراحی لب شیوع بالایی ندارد، اما در صورت بی‌توجهی به بهداشت دهان و لب ممکن است رخ دهد. علائمی مثل درد شدید، ترشح غیرطبیعی یا افزایش ناگهانی تورم می‌تواند هشداردهنده باشد. مصرف منظم آنتی‌بیوتیک تجویزشده، شست‌وشوی ملایم ناحیه و خودداری از تماس دست آلوده با لب، خطر عفونت را به حداقل می‌رساند.

بی‌حسی موقت یا تغییر حس لب

در برخی افراد، بی‌حسی یا تغییر حس لب برای مدتی بعد از جراحی تجربه می‌شود. این حالت معمولاً موقتی است و با ترمیم اعصاب ظریف لب به‌تدریج برطرف می‌شود. آسیب دائمی عصبی بسیار نادر است و بیشتر در مواردی دیده می‌شود که جراحی توسط فرد کم‌تجربه انجام شده باشد.