آنچه از سؤال شما متوجه میشوم این است که موضوع در مورد عفونت در ناحیه سوراخ گوش پس از سوراخ کردن آن است.
دلایل و نشانههای عفونت سوراخ گوش
عفونت محل سوراخ گوش یکی از عوارض نسبتاً شایع پس از پیرسینگ (سوراخ کردن گوش) است، بهویژه اگر مراقبتهای بعد از آن بهدرستی انجام نشده باشد یا در شرایط غیراستریل انجام شده باشد.
علائم رایج عفونت سوراخ گوش:
-
درد، سوزش یا حساسیت به لمس در محل سوراخ
-
قرمزی و التهاب اطراف سوراخ
-
ترشح چرک یا مایع زرد یا سبز از محل
-
تورم یا سفتی پشت یا جلوی گوش
-
ایجاد جوش یا آبسه چرکی در نزدیکی محل سوراخ
دلایل شایع بروز عفونت:
-
تماس با دستهای آلوده یا اجسام کثیف
-
استفاده از گوشوارههای غیر استریل یا فلزات حساسیتزا
-
شستوشوی نامنظم یا زیاد (خشک شدن پوست و ترکخوردگی)
-
خوابیدن روی گوش سوراخشده
-
فشار یا کشش به گوشواره (مثلاً در هنگام لباس پوشیدن)
اقدامات درمانی و مراقبتی
در صورتی که عفونت هنوز خفیف است و چرک محدود است، میتوان با مراقبتهای خانگی آن را کنترل کرد. اما اگر عفونت شدید باشد، احتمالاً نیاز به درمان دارویی وجود دارد.
مراقبتهای خانگی اولیه:
-
شستوشو با آب نمک رقیق: روزی ۲ تا ۳ بار محل سوراخ را با محلول آبنمک (نصف قاشق چایخوری نمک در یک لیوان آب جوشیده سردشده) با گوشپاککن تمیز شستوشو دهید.
-
عدم دستکاری یا فشار دادن محل عفونت: فشار دادن یا ترکاندن جوش میتواند باعث پخش عفونت شود.
-
خشک نگه داشتن محل سوراخ: پس از شستوشو با آب نمک، محل را با گاز استریل بهآرامی خشک کنید.
-
استفاده از پماد آنتیبیوتیکی موضعی: مثل موبیسین (Mupirocin) یا فوسیدین (اگر پوست شما به آن حساس نیست). یک لایه نازک روی ناحیهی چرکی بزنید، روزی دو بار.
-
گوشواره را خارج نکنید مگر با نظر پزشک: در موارد عفونت خفیف، نگه داشتن گوشواره باعث بسته نشدن سوراخ میشود. اما اگر عفونت شدید است یا گوش متورم شده و گوشواره باعث فشار است، بهتر است با پزشک مشورت کرده و آن را خارج کنید.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر هر یک از موارد زیر را تجربه میکنید، توصیه میشود حتماً به پزشک مراجعه کنید:
-
افزایش تورم، درد یا چرک با وجود درمان خانگی
-
تب یا لرز
-
گسترش قرمزی به نواحی اطراف گوش یا صورت
-
علائم آبسه (توده سفت، داغ و بسیار دردناک)
-
عفونتهای عودکننده (مثل وضعیت شما که یک بار جوش ترکیده و دوباره عفونت کرده)
پزشک ممکن است برایتان:
-
آنتیبیوتیک خوراکی تجویز کند (مثلاً کلوگزاسیلین یا سفالکسین)
-
پماد قویتر یا ضد التهاب تجویز کند
-
در صورت وجود آبسه، نیاز به تخلیه آن باشد
توصیههای پیشگیرانه برای آینده
برای جلوگیری از عفونتهای بعدی:
-
همیشه با دست تمیز به گوش خود دست بزنید.
-
گوشوارههایی از جنس طلا، تیتانیوم یا استیل ضدزنگ استفاده کنید.
-
پس از حمام، محل سوراخ را کاملاً خشک کنید.
-
از خوابیدن روی گوش سوراخشده خودداری کنید تا فشار به آن وارد نشود.
-
گوشواره را تا ۶–۸ هفته از سوراخ خارج نکنید.
جمعبندی
در حال حاضر با توجه به اینکه عفونت قبلاً چرک کرده و دوباره عود کرده است، توصیه میشود مراقبت خانگی را ادامه دهید (شستوشو با آبنمک، استفاده از پماد آنتیبیوتیک) و اگر طی ۲۴ تا ۴۸ ساعت بهبودی دیده نشد، به پزشک مراجعه کنید تا از گسترش عفونت جلوگیری شود. عفونتهای مکرر گوش میتوانند خطر بسته شدن سوراخ، اسکار پوستی یا گسترش به بافتهای اطراف داشته باشند، پس رسیدگی سریع بسیار مهم است.