آنچه از سؤال شما متوجه شدم این است که موضوع دربارهٔ باز ماندن لبه داخلی پره بینی و جوش نخوردن بخیه پس از ۲۰ روز از جراحی بینی است.
آیا این وضعیت در این زمان طبیعی است
در حدود ۳ هفته اول بعد از جراحی، بافتهای داخلی پره بینی هنوز در مرحله ترمیم فعال هستند. اگرچه بخیه زده شده، اما جوش نخوردن کامل لبه داخلی پره بینی میتواند به دلایل زیر رخ دهد:
-
کشش مداوم ناحیه بهعلت تورم یا حرکت لب بالا
-
رطوبت دائمی داخل بینی و تماس با ترشحات
-
ضعیف بودن خونرسانی لبه پره (بهخصوص در بینیهای گوشتی)
-
باز شدن زودهنگام بخیه یا جذب سریع نخ بخیه
در این مرحله، باز بودن مختصر از داخل معمولاً بهمعنای مشکل جدی یا خراب شدن نتیجه جراحی نیست، اما نیاز به مراقبت درست دارد تا ترمیم کامل شود.
الان چه کارهایی را حتماً انجام دهید
برای کمک به جوش خوردن بهتر و جلوگیری از بدتر شدن وضعیت، این اقدامات مهم و قابلاجرا را رعایت کنید:
-
به داخل پره بینی دست نزنید و از بررسی مکرر با انگشت یا دستمال خودداری کنید.
-
روزی ۲ تا ۳ بار پماد موپیروسین یا تتراسایکلین چشمی را با گوشپاککن تمیز، فقط روی محل بازشدگی داخلی بزنید.
-
داخل بینی را مرطوب نگه دارید (خشکی، ترمیم را کند میکند).
-
از فین کردن شدید، عطسه با دهان بسته و فشار آوردن به بینی پرهیز کنید.
-
اگر چسب بینی میزنید، فشار چسب روی پرهها زیاد نباشد.
-
در زمان خواب، صورت را روی بالش فشار ندهید.
چه زمانی باید پیگیری جدیتری انجام شود
اگر هرکدام از موارد زیر وجود داشت، بررسی حضوری ضروری میشود:
-
باز ماندن واضح لبه پره بعد از حدود ۴ تا ۶ هفته
-
ترشح چرکی، بوی بد یا درد رو به افزایش
-
بزرگتر شدن محل بازشدگی
-
نازک شدن یا سفید شدن لبه پره (نشانه ضعف ترمیم)
در این شرایط معمولاً با یک بخیه ترمیمی کوچک داخلی یا مراقبت دارویی کوتاهمدت مشکل بهطور کامل برطرف میشود و نیاز به جراحی سنگین نیست.
جمعبندی
در ۲۰ روزگی بعد از عمل، باز بودن داخلی پره بینی معمولاً ناشی از کند بودن ترمیم بافت نرم است و در اغلب موارد با مراقبت صحیح و پماد موضعی بهتدریج جوش میخورد. مهمترین نکته، دستکاری نکردن، مرطوب نگه داشتن ناحیه و صبوری در روند ترمیم است.



