گوش نوزادم کامل رشد نکرده چه روش‌ هایی برای ترمیم وجود داره؟

آنچه از سؤال شما متوجه شدم این است که موضوع درباره میکروتیا شدید در گوش نوزاد و روش‌ها و زمان مناسب ترمیم یا بازسازی گوش است.

میکروتیا چیست

میکروتیا (Microtia) یک ناهنجاری مادرزادی است که در آن گوش خارجی (لاله گوش) به‌طور کامل یا جزئی تشکیل نشده است. در نوع شدید یا درجه ۴، ممکن است هیچ‌گونه ساختار قابل‌مشاهده‌ای از لاله گوش وجود نداشته باشد و فقط یک برجستگی کوچک از پوست دیده شود. در بسیاری از موارد، کانال گوش نیز بسته است (آتِزیا) و شنوایی سمت درگیر کاهش می‌یابد.

زمان مناسب برای بازسازی گوش

زمان جراحی بستگی به روش انتخابی دارد، اما معمولاً بین ۶ تا ۱۰ سالگی انجام می‌شود. دلایل این انتخاب عبارت‌اند از:

• تا سن ۶ سالگی، دنده کودک به‌اندازه کافی رشد کرده و می‌توان از غضروف آن برای ساخت لاله گوش استفاده کرد.

• گوش سالم در این سن تقریباً ۹۰٪ اندازه نهایی گوش بزرگسال را دارد، بنابراین گوش جدید متناسب طراحی می‌شود.

• کودک در این سن از نظر روانی و جسمی آماده‌تر است و می‌تواند با تیم درمان همکاری کند.

اگر از روش‌های مصنوعی یا ایمپلنتی استفاده شود (که نیاز به غضروف بدن ندارد)، گاهی جراحی می‌تواند از ۴ سالگی به بعد هم انجام شود.

روش‌های ترمیم یا ساخت گوش جدید

۱. بازسازی با غضروف دنده (روش کلاسیک)

در این روش، جراح از غضروف دنده‌ی کودک برای ساخت اسکلت گوش استفاده می‌کند و آن را زیر پوست ناحیه‌ی گوش کار می‌گذارد.

• مزیت‌ها: طبیعی‌ترین نتیجه از نظر شکل و دوام، سازگاری کامل با بدن.

• معایب: نیاز به چند مرحله جراحی (معمولاً ۲ تا ۳ عمل)، وجود جای زخم در محل دنده، و نیاز به سن بالاتر برای برداشت غضروف.

۲. استفاده از ایمپلنت مصنوعی (روش Medpor یا SuPor)

در این روش، اسکلت گوش از جنس ماده‌ای به نام پُرِت پلی‌اتیلن متخلخل (porous polyethylene) ساخته می‌شود و سپس با پوست پوشانده می‌شود.

• مزیت‌ها: جراحی معمولاً در یک مرحله انجام می‌شود، نیاز به برداشت غضروف ندارد، می‌توان در سن پایین‌تر انجام داد.

• معایب: احتمال عفونت یا بیرون‌زدگی ایمپلنت در برخی موارد وجود دارد، و نسبت به روش غضروفی، دوام کمتری دارد.

۳. روش پروتز سیلیکونی (گوش مصنوعی چسبی یا با اتصال مغناطیسی)

در این روش، گوش ساخته‌شده از سیلیکون به کمک چسب مخصوص یا پیچ‌های کاشته‌شده روی جمجمه به پوست متصل می‌شود.

• مزیت‌ها: بدون نیاز به جراحی پیچیده، نتیجه ظاهری بسیار طبیعی.

• معایب: گوش ثابت نیست و نیاز به نگهداری و تعویض دوره‌ای دارد.

بررسی شنوایی و اقدامات اولیه

در کنار ترمیم ظاهری، بررسی شنوایی بسیار مهم است. در موارد میکروتیا شدید معمولاً کانال گوش بسته است، بنابراین:

• باید تست شنوایی (ABR) در ماه‌های اولیه انجام شود.

• اگر گوش دیگر سالم است، معمولاً شنوایی کلی کودک کافی است.

• در موارد دوطرفه یا شنوایی کم، از سمعک‌های استخوانی (BAHA) استفاده می‌شود تا رشد گفتار طبیعی کودک حفظ شود.

نکات مراقبتی و تصمیم‌گیری والدین

• تا زمان مناسب جراحی، نیازی به اقدام فوری نیست؛ فقط پیگیری شنوایی و سلامت عمومی اهمیت دارد.

• تصمیم‌گیری درباره نوع بازسازی بهتر است با مشورت جراح پلاستیک و جراح گوش و حلق و بینی کودکان انجام شود.

• انتخاب روش باید با توجه به شدت میکروتیا، وضعیت پوست، سلامت عمومی کودک و انتظار خانواده صورت گیرد.

جمع‌بندی

در میکروتیا شدید:

• بهترین زمان بازسازی معمولاً بین ۶ تا ۱۰ سالگی است.

• دو روش اصلی بازسازی وجود دارد: غضروف دنده (طبیعی‌تر و ماندگارتر) و ایمپلنت مصنوعی (ساده‌تر و زودتر قابل انجام).

• تا آن زمان، پیگیری منظم شنوایی و گفتار کودک ضروری است.

این روند اگر در مرکز تخصصی و توسط تیمی مجرب انجام شود، معمولاً نتیجه‌ی ظاهری و عملکردی بسیار رضایت‌بخشی به همراه دارد.