چرا وقتی عکسامو میبینم حس میکنم صورتم با آینه فرق داره؟

چیزی که از سؤال شما متوجه شدم این است که موضوع در مورد تفاوت ظاهر صورت‌تان در عکس‌ها نسبت به آینه و تأثیر روانی آن بر شما است.

چرا صورت‌ ما در عکس‌ها با آینه متفاوت به نظر می‌رسد

این احساس کاملاً رایج است و بسیاری از افراد هنگام دیدن عکس‌هایشان حس می‌کنند چهره‌شان ناآشنا یا حتی "زشت‌تر" از چیزی است که در آینه می‌بینند. دلایل متعددی برای این تفاوت وجود دارد:

تفاوت بین آینه و دوربین

• تصویر آینه‌ای برعکس است: وقتی به آینه نگاه می‌کنید، تصویری برعکس از خودتان می‌بینید؛ یعنی آنچه در آینه می‌بینید، چهره‌ای است که فقط خودتان به آن عادت دارید، نه دیگران. اما عکس، چهره واقعی شما را همان‌طور که دیگران می‌بینند نشان می‌دهد. به همین دلیل ممکن است برای شما ناآشنا یا حتی ناپسند باشد.

• زاویه عکس گرفتن: دوربین گوشی معمولاً از زاویه‌ای عکس می‌گیرد که ممکن است متناسب با فرم صورت شما نباشد، به‌ویژه اگر از پایین یا بالا گرفته شده باشد.

• لنز دوربین مخصوصاً در گوشی‌ها دفرمه می‌کند: لنزهای واید یا عریض گوشی‌ها، به‌خصوص در فاصله نزدیک (مثل سلفی)، می‌توانند فرم صورت را تغییر دهند؛ بینی را بزرگ‌تر یا فاصله چشم‌ها را بیشتر نشان دهند.

• نورپردازی ضعیف یا نامناسب: نور عکس‌های گوشی معمولاً مصنوعی یا کم‌نور است که باعث می‌شود خطوط چهره تندتر، پوست کدرتر یا چین‌وچروک‌ها بیشتر به چشم بیایند.

• ثابت بودن عکس vs. متحرک بودن تصویر آینه‌ای: در آینه شما چهره‌تان را در حالت زنده، با حرکت، حالات چهره و تغییرات طبیعی می‌بینید. اما عکس یک فریم ثابت است و گاهی ممکن است در لحظه‌ای گرفته شده باشد که صورت‌تان حالتی ناخوشایند داشته.

تأثیر روانی و تصویری از خود

دیدن چهره‌ خود در حالتی ناآشنا می‌تواند روی تصویر ذهنی شما از خودتان تأثیر بگذارد:

• پدیده "ناآشنایی آشنا" (Mere-Exposure Effect): مغز انسان تمایل دارد چیزهایی را که بیشتر دیده، بیشتر دوست داشته باشد. چون ما بیشتر تصویر خودمان را در آینه می‌بینیم، به آن عادت داریم. دیدن چهره "واقعی" در عکس ممکن است حس نارضایتی ایجاد کند، نه به این دلیل که چهره‌ ما ایراد دارد، بلکه چون به آن عادت نداریم.

• حساسیت بیش‌ازحد به جزئیات: در عکس ممکن است به جزئیاتی توجه کنیم که در زندگی روزمره کسی دیگر متوجه آن‌ها نمی‌شود، مانند قرینگی صورت، چین کوچک روی پیشانی یا انحراف جزئی بینی.

راهکارها و توصیه‌های عملی

برای کاهش این احساس منفی و افزایش اعتماد به نفس نسبت به ظاهر چهره‌تان، پیشنهاد می‌کنم:

• سعی کنید خودتان را بیشتر در عکس‌های طبیعی ببینید، مثل ویدیوهایی که دوستان‌تان از شما گرفته‌اند، یا عکس‌هایی که بدون ژست گرفتن از شما گرفته شده‌اند. این‌ها نمای بهتری از چهره واقعی شما در چشم دیگران هستند.

• از عکس‌های سلفی کمتر به عنوان مرجع زیبایی استفاده کنید، زیرا این عکس‌ها اغلب دفرمه هستند.

• نور خوب را جدی بگیرید: اگر می‌خواهید عکس بگیرید، جلوی پنجره با نور طبیعی قرار بگیرید. نور طبیعی بسیاری از ایرادهای ظاهری را می‌پوشاند.

• زاویه دوربین را تنظیم کنید: دوربین را هم‌سطح چشم نگه دارید، نه از پایین یا بالا.

• از دید دیگران بپرسید: گاهی خودمان نسبت به خودمان بسیار سخت‌گیر هستیم. نظر یک دوست صادق یا فردی که به او اعتماد دارید، می‌تواند دید واقعی‌تری به شما بدهد.

• روی ویژگی‌های مثبت چهره‌تان تمرکز کنید: ممکن است لبخند زیبا، چشمان درخشان یا حالت خاصی از صورت‌تان برای دیگران بسیار جذاب باشد، حتی اگر خودتان متوجه آن نباشید.

جمع‌بندی

آنچه در عکس می‌بینید با آنچه در آینه می‌بینید، تفاوت دارد و این به دلایل فنی (زاویه، نور، لنز) و روانی (عادت به تصویر آینه‌ای) برمی‌گردد. این تفاوت نشانه بد بودن چهره‌ شما نیست. بهتر است با آگاهی از این تفاوت‌ها، نگرش خود را نسبت به عکس‌ها تنظیم کنید و به جای تمرکز روی نقص‌ها، به جذابیت‌های واقعی خودتان توجه کنید. عکسی که شما را ناراحت می‌کند، لزوماً نشان‌دهنده چهره واقعی یا تأثیر شما روی دیگران نیست.