آنچه از سؤال شما متوجه میشوم این است که موضوع مربوط به تغییر ظاهر ناخنها و ایجاد خطوط و فرورفتگیهای طولی روی سطح آنهاست.
علت ایجاد خطوط و فرورفتگی طولی ناخن
خطوط و شیارهای طولی روی ناخن در بیشتر موارد خطرناک نیستند و بهعنوان بخشی از روند طبیعی تغییرات ناخن با افزایش سن یا خشکی صفحه ناخن دیده میشوند. با این حال عوامل دیگری هم میتوانند در بروز این حالت نقش داشته باشند:
-
عوامل طبیعی و افزایش سن: با بالا رفتن سن، سطح ناخنها ممکن است دچار برجستگی یا فرورفتگیهای خطی شود.
-
کمبود رطوبت و خشکی ناخن: تماس مداوم با مواد شوینده، آب، صابون یا استفاده زیاد از الکلهای ضدعفونیکننده باعث خشکی ناخن و شکنندگی همراه با شیارهای طولی میشود.
-
آسیبهای تکراری و ضربه مکانیکی: سایش ناخنها هنگام تایپ، شستوشو یا کارهای خانه میتواند در شکلگیری این خطوط مؤثر باشد.
-
کمبود مواد مغذی: کاهش ویتامینها (مثل ویتامین A، ویتامینهای گروه B، بیوتین)، آهن یا روی گاهی خود را به صورت تغییرات سطح ناخن نشان میدهد.
-
بیماریهای زمینهای پوستی یا عمومی: برخی بیماریها مثل اگزما، پسوریازیس یا مشکلات تیروئید هم ممکن است تغییر در بافت ناخن ایجاد کنند، ولی معمولاً همراه با علائم دیگر هستند.
راهکارهای مراقبتی و کاهش خطوط ناخن
برای اینکه وضعیت ناخنها بهتر شود و احتمال پیشرفت آن کمتر گردد، میتوانید این نکات را در نظر داشته باشید:
-
هنگام تماس با مواد شوینده یا آب داغ از دستکش محافظ استفاده کنید.
-
بعد از شستوشو، مرطوبکننده مخصوص دست و ناخن بزنید (ترجیحاً حاوی گلیسیرین یا روغنهای طبیعی).
-
از لاکپاککنهای حاوی استون زیاد استفاده نکنید، چون خشکی ناخن را تشدید میکنند.
-
مصرف روزانه مواد غذایی سرشار از پروتئین، ویتامینهای گروه B، آهن و روی (مثل تخممرغ، حبوبات، سبزیجات برگ سبز، مغزها) میتواند کمککننده باشد.
-
اگر خیلی نگران ظاهر ناخن هستید، میتوانید از بافر نرم ناخن برای هموار کردن سطح استفاده کنید، اما زیادهروی در این کار باعث نازک شدن ناخن میشود.
چه زمانی نیاز به بررسی پزشکی است
اگر علاوه بر خطوط طولی، تغییر رنگ واضح (زرد، قهوهای یا سیاه)، شکنندگی شدید، کنده شدن ناخن از بستر یا علائم دیگری مثل خستگی غیرعادی یا ریزش مو هم مشاهده کردید، بهتر است برای بررسی تخصصی به متخصص پوست مراجعه کنید.
جمعبندی
در بیشتر افراد خطوط طولی ناخن به دلیل عوامل بیخطر مثل افزایش سن، خشکی و تماس با مواد شوینده ایجاد میشود. رعایت مراقبتهای روزمره و تقویت تغذیهای معمولاً برای کنترل و بهبود آن کافی است. تنها در صورتی که علائم همراه یا تغییرات جدیتر رخ داد، نیاز به مراجعه به پزشک وجود دارد.