آنچه از عکس و توضیح شما متوجه می‌شوم، موضوع مربوط به جوش‌نخوردن محل برش پره‌های بینی پس از جراحی است.
دلایل احتمالی تأخیر در جوش‌خوردن زخم پره بینی
جوش‌نخوردن کامل زخم بعد از چند ماه (در حالی که از اردیبهشت تا آبان گذشته) معمولاً نشانه وجود یکی از عوامل زیر است:
-
کشش بیش از حد روی بخیه‌ها: اگر در زمان ترمیم، برش‌ها تحت کشش قرار بگیرند (مثلاً هنگام خندیدن یا صحبت زیاد در هفته‌های اول)، روند جوش‌خوردن به تأخیر می‌افتد.
-
عفونت خفیف یا التهاب مزمن: گاهی عفونت سطحی بدون ترشح واضح وجود دارد که مانع بسته‌شدن کامل زخم می‌شود.
-
خشکی بیش از حد پوست و مخاط: نبودِ رطوبت کافی باعث ترک خوردن و کند شدن بازسازی پوست می‌شود.
-
باقی ماندن بخیه جذبی یا بافت مرده: اگر بخیه به‌درستی جذب نشده باشد، بدن در اطرافش واکنش التهابی نشان می‌دهد و زخم باز می‌ماند.
-
جنس پوست‌های ضخیم یا گوشتی: در افراد با پوست ضخیم یا سبوم بالا، ترمیم ممکن است طولانی‌تر از حد معمول باشد.
-
بیماری‌های زمینه‌ای یا مصرف داروها: عواملی مثل دیابت، سیگار، یا مصرف طولانی‌مدت کرم‌های کورتونی نیز می‌توانند ترمیم را کند کنند.
مراقبت‌ها و اقدامات پیشنهادی
برای کمک به جوش‌خوردن و جلوگیری از عفونت یا اسکار:
-
محل زخم را کاملاً تمیز و خشک نگه دارید اما از خشکی زیاد هم بپرهیزید؛ شست‌وشو با سرم فیزیولوژی و سپس استفاده از پماد ترمیمی مناسب (مثل سیکالفیت یا مدی‌درم) روزی ۲ تا ۳ بار مؤثر است.
-
از کندن یا دست‌زدن به زخم پرهیز کنید.
-
اگر ترشح، سوزش یا قرمزی اطراف زخم دارید، حتماً باید پزشک معاینه کند تا در صورت نیاز آنتی‌بیوتیک موضعی یا تزریق اصلاحی انجام شود.
-
قرار نگرفتن در معرض آفتاب مستقیم در محل زخم نیز برای جلوگیری از تیره شدن یا اسکار ضروری است.
-
در صورت باقی‌ماندن حفره یا جوش‌نخوردن کامل، ممکن است تزریق کوچک چربی یا پیوند پوستی سطحی برای بسته شدن نهایی توسط جراح انجام شود.
جمع‌بندی
به‌طور خلاصه، بازماندن زخم پره بینی پس از شش ماه طبیعی نیست و معمولاً ناشی از خشکی، التهاب یا بخیه باقی‌مانده است. بهتر است در اولین فرصت توسط جراح خود معاینه شوید تا علت دقیق مشخص و درمان مناسب (ترمیم موضعی یا دارویی) انجام گیرد.
در حال حاضر تا زمان ویزیت، استفاده از پماد ترمیمی و مرطوب‌کننده مخصوص زخم‌های جراحی بهترین اقدام خانگی است.
