آنچه از عکسهایی که ارسال کردید و توضیحاتتان متوجه میشوم این است که موضوع درباره فرورفتگی بالای سوراخ بینی و ایجاد خطوط و تیرگی پس از عمل بینی است.
احتمال علت فرورفتگی و تغییر رنگ
در چنین مواردی چند علت شایع مطرح است:
-
تحلیل بافت نرم (چربی و پوست): پس از جراحی، بافتهای اطراف بینی ممکن است نازک شوند و در محل بخیهها یا نواحی با آسیب بیشتر، فرورفتگی ایجاد شود.
-
چسبندگی داخلی یا فیبروز پوستی: در اثر واکنش ترمیمی بدن، گاهی بافت زیر پوست بیش از حد جمع میشود و ظاهر فرورفته یا خطی ایجاد میکند.
-
کاهش حمایت غضروفی: اگر در حین عمل، غضروف آن ناحیه بیش از حد تراش داده شده باشد یا حمایت ساختاری کافی وجود نداشته باشد، پوست روی آن دچار نشست میشود.
-
تغییر رنگ یا تیرگی پوست: معمولاً به علت التهاب مزمن یا استفاده از داروهایی مثل نوزونت (ژل ترمیمی) که گاهی در پوستهای حساس موجب تحریک میشوند، دیده میشود.
آیا نیاز به جراحی ترمیمی هست؟
در بیشتر موارد، تا یک سال بعد از عمل بینی نباید تصمیم قطعی برای جراحی مجدد گرفت. چون هنوز بافت در حال ترمیم است و ممکن است در ماههای آینده مقداری از این فرورفتگی یا تیرگی برطرف شود.
با این حال اگر:
-
فرورفتگیها عمیقتر شوند،
-
خطوط به سمت پایین پیشرفت کنند،
-
یا قرینگی بین دو سمت بینی کاملاً از بین برود،
در این صورت ارزیابی برای ترمیم با تزریق فیلر یا پیوند غضروف در آینده لازم خواهد شد.
اقداماتی که در حال حاضر توصیه میشود
برای بهبود وضعیت و جلوگیری از بدتر شدن:
-
ناحیه را ماساژ ملایم روزی دوبار با کرم مرطوبکننده یا ترمیمکننده (مثل سیکالفیت یا مدیلن ترمیمکننده) انجام دهید.
-
از نوزونت در نواحی تیره یا تحریکشده استفاده نکنید، چون ممکن است پوست را حساستر کند.
-
چسب بینی نزنید مگر پزشک توصیه کرده باشد، چون در این مرحله فشار میتواند فرورفتگی را تشدید کند.
-
از قرارگیری طولانی در معرض آفتاب خودداری کرده و از ضدآفتاب سبک مخصوص پوست حساس استفاده کنید.
جمعبندی
فرورفتگی خفیف و خطوط سطحی در ۶ تا ۱۲ ماه بعد از عمل ممکن است به مرور با بهبود بافت نرم و کاهش التهاب کمتر شوند. اگر پس از یک سال همچنان باقی ماندند یا بدتر شدند، جراحی ترمیمی جزئی با پیوند غضروف یا تزریق فیلر قابلجذب میتواند نتیجه بسیار خوبی بدهد. در حال حاضر، صبر، مراقبت از پوست و پرهیز از فشار یا داروهای تحریککننده بهترین گزینه است.



