آنچه از سوال شما متوجه میشوم این است که موضوع درباره التهاب عودکننده و ترشحدار در محل بخیههای خارجی بینی بعد از عمل جراحی زیبایی بینی است، که با وجود مصرف مکرر آنتیبیوتیکها و رعایت بهداشت، همچنان به صورت دورهای برمیگردد.
احتمالهای مطرح در مورد مشکل شما
با توجه به شرح دقیق شرایطتان، چند احتمال مهم را میتوان مطرح کرد که لازم است به صورت جدی بررسی شوند:
باقیماندن جسم خارجی یا بخیه جذبنشده
-
اگر بخیههای جذبی (مثل بخیههای نایلونی یا پلیپروپیلن) در محل باقی مانده باشند و بدن آنها را پس نزند، ممکن است هر از گاهی واکنش التهابی به شکل قرمزی، تورم، و حتی چرک ایجاد کنند.
-
این حالت بسیار رایج است، بهویژه وقتی محل بخیه در ناحیه حساس پوست بینی باشد.
وجود باکتری مقاوم یا عفونت مزمن باکتریال سطحی
-
گاهی اوقات یک نوع باکتری خاص (مثل استافیلوکوک اورئوس مقاوم) در پوست مستقر میشود و با هر بار ضعیفشدن سیستم ایمنی موضعی یا عمومی، دوباره فعال میشود.
-
مصرف آنتیبیوتیک به صورت مکرر بدون کشت و شناسایی دقیق میتواند به مقاومت دارویی هم منجر شود.
واکنش حساسیتی یا درماتیت تماسی
-
برخی افراد به بخیه، چسب، یا حتی به بعضی از پمادها (مثلاً تتراسایکلین یا جنتامایسین) حساسیت دارند و به شکل التهاب و قرمزی خود را نشان میدهد.
-
در چنین مواردی ممکن است التهاب ظاهری شبیه عفونت باشد ولی با درمان ضدالتهاب یا قطع محرک بهبود پیدا کند.
نقش سینوزیت و تیروئید
-
سینوزیت مزمن میتواند باعث ضعف عملکردی مخاط بینی، کندی ترمیم زخمها، و افزایش احتمال عفونت ثانویه شود.
-
کمکاری یا پرکاری تیروئید هم (بهویژه اگر کنترل نشده باشد) ممکن است در ترمیم ضعیف زخمها نقش داشته باشد ولی اثر مستقیم ندارد.
بررسیهای پیشنهادی
برای رسیدن به تشخیص قطعی و حل دائمی مشکل، توصیه میکنم اقدامات زیر را با مشورت پزشک خود یا یک متخصص پوست و جراح بینی انجام دهید:
-
درآوردن بخیههای احتمالی باقیمانده در محل التهاب (در صورت وجود).
-
کشت ترشحات محل التهاب برای شناسایی دقیق میکروب و تعیین نوع آنتیبیوتیک مؤثر.
-
بررسی حساسیت پوستی نسبت به پمادها یا چسبها.
-
آزمایش خون برای بررسی سطح هورمونهای تیروئیدی (TSH و FT4) اگر قبلاً انجام نشده.
-
عکسبرداری از سینوسها (CT یا رادیوگرافی ساده) اگر مشکوک به عفونت زمینهای باشید.
مراقبتها و اقدامات عملی مفید
تا زمانی که علت قطعی مشخص شود، توصیه میشود نکات زیر را با دقت رعایت کنید:
-
از دستکاری کردن محل التهاب خودداری کنید تا مانع انتقال عفونت ثانویه شوید.
-
شستوشوی بینی را بیش از حد انجام ندهید. شستوشوی ۲ تا ۳ بار در روز کافی است. شستوشوی بیشازحد میتواند مخاط بینی را تحریک کند.
-
در زمان التهاب فعال، از آرایش یا تماس مستقیم پوست بینی با کرمهای غیراستاندارد یا آلرژن پرهیز کنید.
-
اگر پزشک تأیید کند، میتوانید از پمادهای ضدالتهاب موضعی غیرآنتیبیوتیکی مثل فوسیدین یا کرم هیدروکورتیزون موضعی استفاده کنید.
-
سیستم ایمنیتان را تقویت کنید. خواب کافی، تغذیه مناسب، پرهیز از استرس و دخانیات در ترمیم زخم و کنترل التهاب نقش کلیدی دارند.
جمعبندی
مسأله شما احتمالاً ناشی از یک یا چند عامل ترکیبی شامل بخیهی باقیمانده، عفونت موضعی مزمن یا واکنش پوستی است. مصرف مکرر آنتیبیوتیک بدون بررسی دقیق میتواند مشکل را پنهان کند اما درمان قطعی ایجاد نکند. توصیهی من این است که حتماً با یک جراح بینی مجرب یا متخصص پوست مشورت کنید و روی بررسی دقیق محل التهاب (از جمله کشت ترشحات و بررسی وجود جسم خارجی) تمرکز داشته باشید. در بیشتر موارد با یک اقدام ساده مثل خارج کردن یک بخیهی مزاحم یا انتخاب داروی مناسب، مشکل قابلحل است.