آنچه از عکس ارسالی و توضیح شما متوجه شدم این است که موضوع نگرانیتان درباره قرینه نبودن سوراخهای بینی پس از جراحی است، بهویژه ایجاد یک تو رفتگی نرم در یک سمت و سفت شدن سمت دیگر، حدود ۱۰۰ روز پس از عمل.
این وضعیت چقدر طبیعی است
در ماههای ابتدایی پس از جراحی بینی، بهویژه تا پایان ۶ ماه اول، تغییراتی مثل نامتقارن بودن سوراخها، سفتی یا نرمی بافتها، فرورفتگی یا حتی برجستگیهایی در اطراف پرههای بینی نسبتاً شایع و اغلب موقتی هستند. دلایل آن شامل موارد زیر است:
-
تورم نامتقارن بافتها
-
توزیع غیر یکنواخت بافت اسکار (جوشگاه)
-
جذب ناقص یا نابرابر بخیههای داخلی
-
چسبندگی یا فشار در یکی از پرهها
-
ضعف ساختاری در یکی از غضروفها یا حمایت کمتر از یک سمت
چه زمانی باید نگران شد
در اکثر موارد، بدن در حال تطبیق دادن با ساختار جدید بینیست و تا یک سال بعد از جراحی، تغییرات زیادی ممکن است اتفاق بیفتد. با این حال، اگر یکی از موارد زیر اتفاق افتاد، لازم است موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید:
-
تفاوت شکل سوراخها ثابت بماند یا بدتر شود
-
سمت فرورفته بیشتر دچار افتادگی یا کشش شود
-
احساس سفتی دردناک یا همراه با التهاب در سمت مقابل ایجاد شود
-
تغییرات بر عملکرد تنفسی شما تأثیر بگذارد (احساس گرفتگی در یک سوراخ)
راهکارهای ممکن
در این مرحله (حدود ۳ ماه بعد از جراحی)، اغلب پزشکان هنوز صبر را توصیه میکنند، ولی میتوان راهکارهای زیر را در نظر گرفت:
-
صبر و پیگیری مستمر: تا پایان ماه ششم و حتی تا یک سال، ممکن است این عدم تقارن بهمرور اصلاح شود.
-
ماساژ ملایم پره بینی در ناحیه فرورفته، در صورت تأیید پزشک، میتواند به بهبود بافت کمک کند.
-
در برخی موارد، اگر بافت اسکار باعث کشش یا تو رفتگی شده باشد، تزریق کورتون با دوز پایین یا تزریق فیلر موقتی میتواند تا حدودی ظاهر را بهبود دهد.
-
اگر پس از یک سال مشکل باقی بماند، جراحی ترمیمی (ریفاینمنت) میتواند یک گزینه مؤثر باشد.
جمعبندی
اختلافی که بین سوراخهای بینی شما ایجاد شده، در این بازه زمانی معمولاً موقتی است و بیشتر ناشی از تورم نامتعادل یا تغییرات طبیعی دوره ترمیم است. نرمی یک سمت و سفتی سمت دیگر، در ماه سوم تا ششم بعد از جراحی دیده میشود و لزوماً نشانهی آسیب یا مشکل جدی نیست. با این حال، پیگیری منظم با جراح خود و عکسبرداری دورهای کمک میکند تا در صورت نیاز به اقدام اصلاحی، در زمان مناسب اقدام شود.