آنچه از سؤال شما متوجه شدم این است که موضوع دربارهٔ ریزش موی سکهای (آلوپسی آرهآتا) در سن نوجوانی است و با وجود مراجعههای متعدد، هنوز بهبود کامل حاصل نشده و این موضوع باعث نگرانی شما شده است.
ریزش سکهای در نوجوانان چرا گاهی طولانی میشود
ریزش سکهای یک بیماری خودایمنی است؛ یعنی سیستم ایمنی بهاشتباه به ریشه مو حمله میکند. در سن شما، بهدلیل تغییرات هورمونی، استرسهای تحصیلی و رشد، ممکن است:
-
بیماری بهصورت عودکننده باشد
-
پاسخ به درمان کندتر از حد انتظار پیش برود
-
با وقفه خوب شود و دوباره برگردد
این طولانی شدن بهمعنای غیرقابلدرمان بودن نیست، بلکه نیاز به درمان اصولی و پیگیری درست دارد.
نکته بسیار مهم درباره درمانهای قبلی
اگر «خیلی دکتر رفتهاید ولی خوب نشده»، معمولاً یکی از این موارد اتفاق افتاده است:
-
درمانها بهاندازه کافی ادامه داده نشدهاند
-
فقط از یک روش (مثلاً فقط محلول یا فقط پماد) استفاده شده
-
علتهای زمینهای مثل استرس، کمخونی یا ضعف سیستم ایمنی بررسی نشده
-
سن شما در انتخاب نوع درمان بهدرستی لحاظ نشده
کارهایی که واقعاً به بهبود کمک میکنند
برای افزایش شانس بهبودی، این اقدامات همزمان لازم است:
-
درمان موضعی منظم (نه مقطعی)
-
داروهای موضعی باید حداقل ۳ تا ۶ ماه منظم استفاده شوند
-
قطع زودهنگام یکی از دلایل اصلی شکست درمان است
-
-
بررسی علتهای زمینهای
-
کمخونی
-
کمبود ویتامین D
-
مشکلات تیروئید
-
استرس شدید یا اضطراب پنهان
بدون اصلاح اینها، بهترین داروها هم اثر کامل نمیگذارند.
-
-
کنترل استرس (خیلی مهمتر از چیزی که فکر میکنید)
-
استرس یکی از قویترین محرکهای ریزش سکهای است
-
خواب منظم، کاهش فشار درسی و آرامسازی ذهن نقش درمانی دارند
-
-
عدم دستکاری نواحی ریزش
-
خاراندن، ماساژ خشن یا استفاده از روغنها و روشهای خانگی نامطمئن میتواند بیماری را فعالتر کند
-
چیزهایی که فعلاً نباید انجام دهید
-
تغییر مداوم درمان بدون فرصت دادن به آن
-
استفاده از داروهای قوی یا تزریقی بدون ضرورت در این سن
-
ناامید شدن و رها کردن درمان
-
مقایسه روند خودتان با دیگران (ریزش سکهای در هر فرد متفاوت است)
واقعیت مهمی که باید بدانید
در نوجوانان، احتمال رویش مجدد مو بسیار بالاست؛ حتی اگر مدتی طول کشیده باشد. بسیاری از مواردی که دیر جواب میدهند، با درمان درست + صبر + پیگیری منظم کاملاً بهبود پیدا میکنند.
جمعبندی
ریزش سکهای در ۱۵ سالگی معمولاً قابلکنترل و قابلدرمان است، اما نیاز به درمان منظم، بررسی علتهای زمینهای و صبوری دارد. طولانی شدن بهبود بهمعنای شکست درمان نیست. با پرهیز از درمانهای پراکنده، کنترل استرس و پیگیری اصولی، شانس رویش کامل موها همچنان بالاست و در اغلب نوجوانان نتیجهی خوبی حاصل میشود.
