آنچه از سوال شما متوجه شدم این است که در حال مدیریت بیماری پسوریازیس هستید و پزشک شما پیشنهاد کربوکسی تراپی را به عنوان یک روش کمکی داده است، اما نسبت به تأثیر آن تردید دارید. بیایید نگاهی دقیق‌تر به این روش و ارتباط احتمالی آن با پسوریازیس داشته باشیم.
کربوکسی تراپی چیست و چگونه عمل می‌کند؟
کربوکسی تراپی یک روش درمانی است که در آن گاز دی‌اکسیدکربن (CO₂) به لایه‌های زیرین پوست تزریق می‌شود. هدف از این روش افزایش جریان خون، بهبود اکسیژن‌رسانی به بافت‌ها و تحریک تولید کلاژن و الاستین است.
درمان‌های کربوکسی معمولاً برای مواردی مانند:
✔ بهبود افتادگی پوست و سلولیت
✔ کاهش جای زخم و استرچ مارک‌ها
✔ بهبود جریان خون در بافت‌ها
✔ کمک به بازسازی پوست استفاده می‌شوند.
کربوکسی تراپی و پسوریازیس – آیا ارتباطی وجود دارد؟
پسوریازیس یک بیماری خودایمنی است که باعث التهاب، قرمزی و پوسته‌ریزی پوست می‌شود. از آنجا که کربوکسی تراپی جریان خون را افزایش می‌دهد، تئوری مطرح شده این است که ممکن است به کاهش التهاب و تسریع ترمیم پوست کمک کند. اما شواهد علمی و مطالعات گسترده‌ای در این زمینه وجود ندارد که نشان دهد این روش درمانی می‌تواند به طور خاص تأثیر مثبتی روی پسوریازیس داشته باشد.
مزایای احتمالی کربوکسی تراپی در پسوریازیس:
✅ بهبود میکروسیرکولاسیون (جریان خون مویرگی): ممکن است باعث اکسیژن‌رسانی بهتر به ناحیه درگیر شود.
✅ تحریک بازسازی سلولی: می‌تواند در کاهش قرمزی و بهبود ظاهر پوست مفید باشد.
✅ افزایش تولید کلاژن: شاید به کاهش ضخامت پلاک‌های پوستی کمک کند.
محدودیت‌ها و خطرات:
⚠ عدم وجود مطالعات علمی قوی در مورد تأثیر مستقیم آن روی پسوریازیس.
⚠ امکان تحریک پوست: در برخی افراد، تزریق CO₂ ممکن است باعث قرمزی یا تحریک موقتی پوست شود.
⚠ عدم تأثیر بر علت اصلی بیماری: از آنجا که پسوریازیس یک بیماری خودایمنی است، این روش نمی‌تواند عامل اصلی ایجادکننده آن را متوقف کند.
آیا ارزش امتحان کردن دارد؟
✅ اگر به دنبال روش کمکی در کنار درمان‌های استاندارد (مانند داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی، پمادهای موضعی، و تغییر رژیم غذایی) هستید، کربوکسی تراپی شاید بتواند در بهبود کیفیت پوست شما نقش حمایتی داشته باشد.
❌ اما اگر انتظار دارید که این روش باعث توقف کامل علائم یا درمان قطعی پسوریازیس شود، احتمالاً نتیجه مطلوبی دریافت نخواهید کرد.
گزینه‌های جایگزین با شواهد علمی قوی‌تر:
🟢 فتوتراپی (نوردرمانی UVB): یکی از روش‌های تأییدشده برای کاهش التهاب و کنترل علائم پسوریازیس.
🟢 بیولوژیک‌ها (مانند اینفلیکسیماب و آدالیمومب): داروهایی که پاسخ ایمنی بدن را تنظیم می‌کنند و اثرات قابل‌توجهی دارند.
🟢 مدیریت استرس و رژیم غذایی ضدالتهابی: برخی بیماران با تغییر رژیم غذایی (مانند کاهش مصرف گلوتن، قندهای تصفیه‌شده و لبنیات) بهبود علائم را گزارش کرده‌اند.
نتیجه‌گیری
کربوکسی تراپی ممکن است در بهبود ظاهر پوست و کاهش قرمزی و التهاب خفیف نقش داشته باشد، اما تاکنون مدارک علمی قانع‌کننده‌ای وجود ندارد که نشان دهد این روش تأثیر مشخصی در درمان پسوریازیس دارد. اگر تصمیم به امتحان آن گرفتید، بهتر است آن را در کنار درمان‌های استاندارد و تحت نظر پزشک خود انجام دهید.
اگر به دنبال روش‌های درمانی با تأثیر قطعی‌تر هستید، گزینه‌هایی مانند فتوتراپی، داروهای بیولوژیک و مدیریت سبک زندگی ممکن است انتخاب‌های بهتری باشند.
