آنچه از سؤال شما متوجه شدم این است که موضوع درباره افتادگی واژن بعد از یائسگی است.
علت افتادگی واژن بعد از یائسگی
با شروع یائسگی و کاهش هورمون استروژن، تغییراتی در بافت‌های کف لگن و واژن ایجاد می‌شود. این تغییرات باعث ضعیف‌تر شدن عضلات و رباط‌ها می‌شوند و احتمال افتادگی را بالا می‌برند. عواملی مثل زایمان طبیعی متعدد، افزایش سن، اضافه وزن، یبوست مزمن و حتی ژنتیک می‌توانند این مشکل را تشدید کنند.
نشانه‌های شایع
-
احساس سنگینی یا پر بودن در واژن
-
تغییر فرم یا برجسته شدن بخش‌هایی از واژن هنگام نشستن یا شست‌وشو
-
گاهی مشکلات ادراری یا بی‌اختیاری
-
درد یا کاهش کیفیت رابطه جنسی
روش‌های غیرجراحی
افتادگی‌های خفیف و متوسط معمولاً نیاز به جراحی ندارند و با اقدامات حمایتی می‌توانند کنترل شوند:
-
ورزش‌های کگل برای تقویت عضلات کف لگن
-
لیزر یا آر.اف واژینال برای سفت شدن بافت و افزایش کلاژن‌سازی
-
فیزیوتراپی تخصصی کف لگن برای بهبود عملکرد عضلات
-
استفاده از پساری (وسیله سیلیکونی داخل واژن) برای نگه داشتن بافت‌ها در جای خود
-
تراپی‌های هورمونی موضعی (مثل کرم یا ژل استروژن واژینال) که به بهبود بافت کمک می‌کند
روش‌های جراحی
اگر افتادگی شدید باشد یا همراه با مشکلات جدی مثل بیرون‌زدگی واضح، بی‌اختیاری شدید ادرار یا اختلال قابل‌توجه در زندگی روزمره باشد، جراحی‌های ترمیمی لگن و واژن مطرح می‌شوند. در این روش‌ها عضلات و رباط‌ها ترمیم و در برخی موارد از مش‌های مخصوص استفاده می‌شود.
توصیه‌های کاربردی
-
انجام روزانه ورزش‌های کگل (۱۰ بار انقباض عضلات کف لگن در هر ست، ۳ ست در روز)
-
کنترل وزن و پرهیز از بلند کردن اجسام سنگین
-
مصرف کافی فیبر و آب برای جلوگیری از یبوست
-
مراجعه به متخصص زنان یا اورولوژیست برای معاینه دقیق و تعیین درجه افتادگی
جمع‌بندی
تغییراتی که شما احساس می‌کنید به احتمال زیاد مربوط به یائسگی و ضعیف شدن بافت‌های کف لگن است. در مراحل اولیه، با ورزش، فیزیوتراپی و روش‌های غیرجراحی می‌توان تا حد زیادی مشکل را کنترل و حتی بهبود داد. جراحی معمولاً فقط در موارد پیشرفته و مقاوم به درمان نیاز می‌شود.
