آنچه از سؤال شما متوجه شدم این است که موضوع دربارهٔ باقی ماندن قرمزی جای زخمهای سطحی روی صورت کودک پس از بهبود ظاهری زخم است.
علت قرمز ماندن جای زخم روی صورت کودک
در کودکان، پوست نازکتر و جریان خون سطحی فعالتری دارد. وقتی پوست با ناخن کنده میشود و زخم ایجاد میگردد، حتی اگر زخم بسته شود، لایههای عمقیتر پوست هنوز در حال ترمیم هستند. قرمزیای که میبینید معمولاً به دلایل زیر است:
-
باقی ماندن التهاب موضعی بعد از ترمیم زخم
-
تشکیل مویرگهای جدید در محل زخم
-
نازک بودن پوست جدیدی که جای زخم را پوشانده
-
تحریک مکرر پوست (شستوشوی زیاد، گرما، آفتاب، یا تماس دست)
این نوع قرمزی در اصطلاح «جای زخم التهابی» است و به معنی اسکار دائمی نیست.
آیا این قرمزی ماندگار است؟
در اغلب موارد خیر.
در کودکان، قرمزی جای زخم:
-
معمولاً طی ۲ تا ۳ ماه بهتدریج کمرنگ میشود
-
گاهی ممکن است تا ۴–۶ ماه طول بکشد، مخصوصاً روی صورت
-
اگر زخم عمیق نبوده (مثل خراش با ناخن)، احتمال ماندگاری بسیار کم است
بنابراین با توجه به توضیح شما که زخمها سطحی بودهاند، احتمال از بین رفتن کامل قرمزی بسیار بالاست.
کارهایی که الان بهترین کمک را میکنند
شما کارهای مهمی را درست انجام دادهاید، اما برای نتیجه بهتر این نکات را رعایت کنید:
-
استفاده از ترمیمکننده ملایم مخصوص کودک، روزی ۲ بار
-
ادامه استفاده از ضدآفتاب مخصوص کودک، حتی در روزهای ابری
-
شستوشوی صورت فقط با شوینده بسیار ملایم یا آب ولرم
-
جلوگیری از دست زدن، خاراندن یا ماساژ شدید ناحیه
-
پرهیز از کرمهای قوی، لایهبردار، و محصولات بزرگسالان
اگر ترمیمکنندهای که استفاده میکنید ساده و بدون اسانس است، ادامه آن کاملاً مناسب است.
چه زمانی نیاز به درمان تخصصیتر داریم؟
در حال حاضر با توضیح شما نیازی به درمان تهاجمی یا لیزر نیست.
اما در این شرایط بهتر است ارزیابی تخصصی انجام شود:
-
اگر بعد از ۳ ماه هیچ تغییری در شدت قرمزی ایجاد نشد
-
اگر قرمزی تبدیل به برجستگی، سفتی یا تغییر بافت شد
-
اگر اطراف زخم تیرهتر یا براق شد
در این موارد معمولاً درمانهای بسیار ملایم و کودکپسند استفاده میشود و جای نگرانی نیست.
جمعبندی
قرمزیای که بعد از یک ماه روی صورت پسرتان باقی مانده، در اغلب موارد بخشی طبیعی از روند ترمیم پوست کودک است و معمولاً بهمرور از بین میرود. با مراقبت ملایم، ضدآفتاب مناسب و صبر، احتمال باقی ماندن دائمی بسیار کم است. در حال حاضر ادامه همین مراقبتها بهترین و درستترین کار است و جای نگرانی جدی وجود ندارد.
