آنچه از سؤال شما متوجه شدم این است که موضوع درباره ضربه و احتمال شکستگی بینی است.
نشانه‌های شکستگی بینی
با توجه به توضیحاتی که دادید—خونریزی بینی، حساسیت شدید به لمس، مزه خون در دهان، درد در ناحیه زیر چشم، و کج شدن بینی—احتمال شکستگی استخوان بینی وجود دارد. علائم شایع شکستگی بینی عبارتند از:
-
کجی یا تغییر شکل ظاهری بینی (که قبلاً وجود نداشته)
-
درد و حساسیت زیاد هنگام لمس صورت یا بینی
-
ورم و کبودی اطراف بینی و زیر چشم‌ها
-
خونریزی از بینی یا مزه خون در دهان (گاهی به دلیل خون برگشتی از بینی به گلو)
-
مشکل در تنفس از راه بینی
-
صدا دادن یا حس شکستگی هنگام لمس
همه‌ی این علائم در صحبت شما دیده می‌شوند، بنابراین نمی‌توان احتمال شکستگی را رد کرد.
عکسبرداری چه کمکی می‌کند؟
اگر عکس رادیولوژی (معمولاً CT Scan یا رادیوگرافی ساده) گرفته‌اید ولی توسط پزشک تفسیر نشده، متأسفانه نمی‌توانید با اطمینان درباره‌ی شکستگی نظر بدهید. شکستگی‌های بینی ممکن است:
-
واضح و جابجا شده باشند (یعنی استخوان به سمت دیگری کج شده باشد)
-
یا ترک‌دار و در جای خودش باقی مانده باشند (که تنها در عکس دقیق و با تجربه پزشکی قابل تشخیص است)
اگر شکستگی تایید شود چه می‌شود؟
در صورت تأیید شکستگی بینی، نوع درمان بسته به زمان وقوع ضربه و شدت آن متفاوت است:
-
تا ۷–۱۰ روز اول پس از ضربه: امکان جااندازی بسته‌ی بینی (بدون جراحی) وجود دارد.
-
بعد از گذشت چند هفته یا ماه: اگر کجی یا انسداد تنفسی باقی مانده باشد، احتمالاً نیاز به جراحی زیبایی و عملکردی بینی (رینوپلاستی یا سپتوپلاستی) است.
توصیه‌های عملی
-
حتماً به متخصص گوش، حلق و بینی (ENT) مراجعه کنید تا عکس‌تان را بررسی کرده و معاینه بالینی انجام دهد.
-
از وارد شدن ضربه‌ی مجدد به بینی در باشگاه یا ورزش جلوگیری کنید؛ زیرا شکستگی‌های درمان‌نشده به راحتی مجدد آسیب می‌بینند.
-
اگر مشکل در تنفس یا درد مزمن یا تغییر شکل ظاهری آزاردهنده دارید، درمان جراحی ممکن است توصیه شود.
-
در صورتی که کجی بینی فقط ظاهری باشد و تنفس شما طبیعی باشد، تصمیم برای درمان بیشتر جنبه زیبایی خواهد داشت.
جمع‌بندی
احتمال شکستگی بینی در مورد شما بسیار بالاست، به‌خصوص با توجه به سابقه‌ی ضربه قبلی، علائم فعلی و تغییر شکل ظاهری. توصیه میکنم هرچه سریع‌تر با عکس‌تان به پزشک متخصص گوش، حلق و بینی مراجعه کنید تا بررسی دقیق‌تری انجام شود. در صورت تأخیر، ممکن است درمان غیرجراحی دیگر امکان‌پذیر نباشد و نیاز به جراحی باشد.
