آنچه از سوال و دغدغه‌ی شما متوجه می‌شوم این است که نگرانی‌تان درباره عوارض درازمدت پیرسینگ (سوراخ کردن بدن برای استفاده از زیورآلات فلزی)، به‌ویژه احتمال ارتباط آن با سرطان‌هاست.
پیرسینگ و سلامت بدن
پیرسینگ در نواحی مختلف بدن (گوش، بینی، ناف، زبان، و...) عملی رایج در حوزه زیبایی و خوداظهاری است. اما مانند هر عمل تهاجمی دیگر، بی‌خطر مطلق نیست. با این حال، باید میان باورهای رایج و شواهد علمی تمایز قائل شد.
آیا پیرسینگ می‌تواند باعث سرطان شود؟
در حال حاضر، هیچ مدرک علمی قطعی وجود ندارد که پیرسینگ مستقیماً موجب بروز سرطان شود. اما بیایید به‌طور واقع‌بینانه نگاهی به نگرانی‌های مرتبط بیندازیم:
-
تماس طولانی‌مدت با فلزات خاص (مانند نیکل یا آلیاژهای ارزان‌قیمت) در برخی افراد می‌تواند موجب واکنش‌های آلرژیک، التهابات مزمن، یا حتی زخم‌های پوستی طولانی‌مدت شود. این زخم‌ها، اگر درمان نشوند و دچار عفونت یا تحریک مزمن باشند، می‌توانند زمینه‌ای برای آسیب‌های بافتی جدی ایجاد کنند. اما باز هم این با سرطان برابر نیست.
-
تحریک مزمن بافت‌ها به‌طور نظری ممکن است احتمال برخی بیماری‌های نادر مثل «pseudolymphoma» یا «scar carcinoma» را در محل افزایش دهد، اما این موارد بسیار نادر و غالباً به‌دلیل سهل‌انگاری در مراقبت، استفاده از فلز نامرغوب یا عفونت‌های شدید ایجاد می‌شوند.
عوارض شایع‌تر پیرسینگ که باید جدی گرفته شوند
قبل از تصمیم‌گیری برای پیرسینگ، باید از عوارض زیر مطلع بود:
-
عفونت‌های باکتریایی یا قارچی (به‌ویژه در زبان، بینی و ناف)
-
واکنش آلرژیک به فلزات (به‌خصوص نیکل)
-
خونریزی یا التهاب مزمن
-
تشکیل گوشت اضافه یا کلوئید
-
پاره‌شدن پوست در اثر کشیدگی یا ضربه
-
انتقال بیماری‌ها در صورت استفاده از ابزار غیراستریل (مثل هپاتیت B یا C)
انتخاب فلز مناسب برای کاهش خطرات
اگر کسی قصد پیرسینگ دارد، انتخاب فلز مناسب اهمیت زیادی دارد:
-
تیتانیوم گرید پزشکی
-
فولاد ضدزنگ جراحی (surgical-grade stainless steel)
-
طلای ۱۴ یا ۱۸ عیار واقعی
-
بیوپلاست یا تفلون (برای حساسیت‌زا نبودن)
استفاده از بدلیجات بی‌کیفیت یا فلزات نامشخص، ریسک واکنش‌های التهابی و عفونت را بالا می‌برد.
شنیده‌ها و تجربه‌های دیگران
شما به شنیدن موارد متعدد از سرطان بعد از پیرسینگ اشاره کردید. اگرچه تجارب شخصی محترم هستند، اما بهتر است این موارد توسط پزشک متخصص پاتولوژی یا پوست بررسی شده و مستند باشد. بسیاری از سرطان‌ها علت‌های پیچیده و ترکیبی دارند (ژنتیکی، محیطی، ایمنی بدن، تماس با عوامل سرطان‌زا)، و نسبت دادن مستقیم آن به یک پیرسینگ بدون شواهد علمی، درست نیست.
اقدامات پیشگیرانه برای کسانی که پیرسینگ دارند
اگر شما یا اطرافیانتان پیرسینگ دارید و نگران هستید، این توصیه‌ها کمک‌کننده‌اند:
-
مراقبت مداوم از ناحیه پیرس‌شده و تمیز نگه‌داشتن آن
-
تعویض زیورآلات فلزی مشکوک با فلزات پزشکی
-
مراجعه به پزشک در صورت قرمزی، ترشح، درد، یا تغییرات پوستی مداوم
-
چکاپ‌های منظم پوستی مخصوصاً اگر حساسیت یا زخم‌های مزمن دارید
جمع‌بندی
پیرسینگ به‌خودی‌خود باعث سرطان نمی‌شود، اما اگر با رعایت‌نکردن بهداشت، استفاده از فلزات حساسیت‌زا یا عدم رسیدگی به زخم‌ها همراه باشد، می‌تواند زمینه‌ساز مشکلاتی شود که در طولانی‌مدت دردسرساز شوند. انتخاب مرکز معتبر، فلز مناسب، و مراقبت درست، کلید اصلی در پیشگیری از عوارض است. ترس بی‌پایه از سرطان نباید ما را از تصمیمات آگاهانه دور کند، ولی باید مراقب نشانه‌ها و انتخاب‌هایمان باشیم.
