آنچه از سؤال شما متوجه شدم این است که موضوع درباره تفاوت در طول مژههای دو چشم است.
در بیشتر موارد، این تفاوت کاملاً طبیعی است و نشانهی بیماری یا مشکل خاصی نیست. بدن انسان بهطور ذاتی تقارن کامل ندارد؛ یعنی ممکن است یکی از ابروها، مژهها، پلکها یا حتی استخوانهای صورت کمی متفاوت از سمت دیگر باشد. بااینحال، اگر این تفاوت جدیداً ایجاد شده یا در حال بیشتر شدن است، بهتر است دلایل دیگر هم بررسی شود.
دلایل طبیعی و بیخطر
در بسیاری از افراد:
-
رشد مژهها در دو چشم با سرعت متفاوتی انجام میشود.
-
حالت خوابیدن، تماس مکرر با بالش یا مالیدن چشمها میتواند در ریزش موقت مژهها تأثیر بگذارد.
-
استفاده از محصولات آرایشی مانند ریمل، فرمدهنده یا پاککنندههای قوی میتواند باعث آسیب به مژههای یک سمت شود.
دلایل احتمالی نیازمند بررسی
اگر تفاوت بهصورت واضح و ناگهانی ایجاد شده باشد، ممکن است یکی از موارد زیر نقش داشته باشد:
-
بلفاریت (التهاب لبه پلک): باعث شکنندگی یا ریزش مژهها میشود.
-
آلودگی یا عفونت موضعی: گاهی فولیکولهای مژه را درگیر میکند.
-
استفاده از داروهای چشمی خاص (مثل داروهای ضدگلوکوم یا کورتونی) که بر رشد مژهها اثر میگذارند.
-
مشکلات هورمونی یا تغذیهای مانند کمبود بیوتین یا آهن نیز میتوانند بر رشد مژهها تأثیر بگذارند.
توصیههای کاربردی
-
از مالیدن چشمها یا پاک کردن خشن آرایش خودداری کنید.
-
از محصولات آرایشی معتبر و بدون مواد تحریککننده استفاده کنید.
-
در صورت مشاهدهی قرمزی، خارش یا پوستهریزی در لبه پلکها به چشمپزشک مراجعه کنید.
-
میتوانید از سرمهای تقویتکنندهی مژه با ترکیبات ایمن (مثل پپتیدها یا پروستاگلاندینهای ضعیفتر) استفاده کنید تا رشد دو طرف متعادلتر شود.
جمعبندی
اگر این تفاوت از ابتدا وجود داشته یا بهتازگی ایجاد نشده، جای نگرانی نیست و بخشی از تفاوت طبیعی صورت شماست. اما اگر اخیراً متوجه کاهش تراکم یا کوتاه شدن مژههای یک چشم شدهاید، بهتر است یکبار توسط متخصص چشم یا پوست بررسی شوید تا در صورت وجود التهاب یا آسیب، درمان زودهنگام انجام شود.
