آنچه از سؤال شما متوجه میشوم این است که موضوع درباره فاصله زیاد بین ابروها از گذشته تا به امروز و دغدغهی پر کردن آن ناحیه به شکل طبیعی است.
بررسی دلایل فاصله زیاد بین ابروها
فاصله زیاد بین ابروها ممکن است دلایل مختلفی داشته باشد، که برخی از آنها شامل موارد زیر است:
عوامل ژنتیکی
در بسیاری از افراد، فاصله زیاد بین ابروها کاملاً ارثی و ژنتیکی است. در واقع، ساختار چهره و موقعیت فولیکولهای موی ابرو از بدو تولد به گونهای است که خط ابروها با هم فاصله دارند. در این حالت:
-
از همان دوران کودکی یا نوجوانی این فاصله قابل مشاهده است.
-
معمولاً سابقهی خانوادگی (مثل پدر، مادر یا خواهر و برادرها) نیز وجود دارد.
-
موهای بین دو ابرو یا رشد نمیکنند یا بسیار نازک و پراکندهاند.
ریزش مو (آلوپسی)
اگر فاصله بین ابروها در گذشته کمتر بوده و بهتدریج بیشتر شده است، احتمال ریزش مو در آن ناحیه وجود دارد. این ریزش میتواند دلایل مختلفی داشته باشد، از جمله:
-
اختلالات هورمونی (مثلاً کمکاری تیروئید)
-
استفاده مکرر از بند انداختن یا وکس
-
استفاده بیش از حد از محصولات آرایشی نامناسب
-
بیماریهای پوستی مثل اگزما، درماتیت سبورئیک یا پسوریازیس
-
کمبودهای تغذیهای (مثل کمبود آهن یا ویتامین D)
-
ریزش سکهای (آلوپسی آرهآتا) در ناحیه ابرو
راههای بررسی و تشخیص
برای تشخیص دقیق اینکه علت فاصله بین ابروهای شما ژنتیکی است یا به دلیل ریزش، میتوانید اقدامات زیر را انجام دهید:
-
بررسی عکسهای قدیمی: اگر در کودکی یا نوجوانی فاصله بین ابروها کمتر بوده، احتمال ریزش مو وجود دارد.
-
معاینه توسط پزشک پوست یا متخصص مو: پزشک با بررسی دقیق فولیکولها و سابقه خانوادگی، میتواند تشخیص دهد.
-
آزمایش خون برای بررسی کمخونی، کمبود ویتامینها یا اختلالات هورمونی
راههای درمان و اصلاح فاصله زیاد بین ابروها
بسته به علت، روشهای مختلفی برای درمان یا اصلاح این فاصله وجود دارد:
اگر علت ژنتیکی باشد:
در این حالت هدف اصلاح ظاهری با روشهای ماندگار یا نیمهماندگار است.
-
میکروبلیدینگ یا فیبروز ابرو: روشی نیمهماندگار با ظاهر بسیار طبیعی برای پر کردن ناحیه بین ابروها
-
تتو نچرال یا میکروپیگمنتیشن: مشابه میکروبلیدینگ اما با ماندگاری بیشتر
-
پیوند موی ابرو (کاشت ابرو): راهحل دائمی که در آن با استفاده از موهای ناحیه پشت سر، ناحیه بین ابروها پر میشود. اگر پزشک تشخیص دهد فولیکولها در آن ناحیه غیر فعال یا غایباند، کاشت میتواند گزینه مؤثری باشد.
اگر علت ریزش مو باشد:
ابتدا باید علت زمینهای رفع شود، سپس به درمان ظاهری پرداخت.
-
درمان علت زمینهای: درمان کمکاری تیروئید، اگزما، کمبود آهن و غیره
-
محلولهای تقویتکننده رشد مو: مانند بایوتین، ماینوکسیدیل مخصوص ابرو (با احتیاط و تجویز پزشک)
-
مزوتراپی یا PRP ابرو: تحریک رشد موهای ابرو با تزریق ویتامینها یا پلاسمای غنی از پلاکت
-
در موارد پیشرفته: پیوند مو (کاشت) بهترین راه حل دائمی است
توصیههای کاربردی برای شما
-
اگر از کودکی این حالت را داشتهاید، به احتمال زیاد ژنتیکی است و بهتر است روی روشهایی مثل میکروبلیدینگ یا کاشت ابرو تمرکز کنید.
-
اگر فاصله در سالهای اخیر بیشتر شده یا قبلاً پرتر بوده، حتماً معاینه پزشکی انجام دهید.
-
از مدادهای آرایشی سنگین و پررنگ پرهیز کنید چون مصنوعی جلوه میکنند. محصولات پودری با رنگ ملایم و تکنیک سایهزنی طبیعیترند.
-
از کندن موهای نازک بین دو ابرو (که ممکن است در آینده قوی شوند) خودداری کنید.
جمعبندی
فاصله زیاد بین ابروها ممکن است ژنتیکی یا ناشی از ریزش مو در ناحیه گلابلار (بین دو ابرو) باشد. اگر این ویژگی از کودکی همراه شما بوده، احتمال ژنتیکی بودن بالاست. اما اگر در سالهای اخیر این فاصله بیشتر شده، باید از نظر ریزش بررسی شوید. درمان بسته به علت شامل روشهای زیبایی مانند میکروبلیدینگ یا درمانهای تخصصی پزشکی و حتی کاشت ابرو خواهد بود. توصیه میشود برای تشخیص دقیق، مشاوره با پزشک پوست و مو داشته باشید.