آنچه از سؤال شما متوجه شدم این است که موضوع درباره‌ی پارگی درجه سوم پرینه پس از زایمان و نگرانی از عملکرد عضلات کف لگن است.
پارگی پرینه درجه سوم چیست
پارگی درجه سوم در زایمان طبیعی به پارگی‌ای گفته می‌شود که علاوه بر پوست و بافت‌های سطحی، تا بخشی از عضله‌ی اسفنکتر مقعد هم گسترش پیدا می‌کند. به همین دلیل روند ترمیم آن طولانی‌تر و حساس‌تر از پارگی‌های سطحی‌تر است.
علائم احتمالی آسیب عضلات کف لگن
وقتی عضلات کف لگن دچار آسیب یا ضعف می‌شوند، برخی نشانه‌ها می‌توانند خود را نشان دهند:
-
احساس شلی یا ضعف در ناحیه پرینه
-
دشواری یا تغییر در کنترل دفع گاز یا مدفوع
-
احساس کامل تخلیه نشدن روده
-
درد یا ناراحتی هنگام نشستن یا رابطه جنسی
-
حس ناهمواری یا تغییر شکل در ناحیه بخیه
چرا این وضعیت رخ می‌دهد
-
در پارگی‌های شدید، حتی بعد از ترمیم، ممکن است بخشی از فیبرهای عضلانی دچار ضعف یا اسکار شوند.
-
اگر روند بازتوانی و ورزش‌های کف لگن (مثل کگل) به موقع شروع نشده باشد، عضلات دیرتر به حالت طبیعی برمی‌گردند.
-
گاهی اوقات جای بخیه یا چسبندگی می‌تواند حس ناهنجاری ایجاد کند.
اقدامات پیشنهادی
برای بررسی دقیق‌تر، لازم است توسط پزشک متخصص زنان یا فیزیوتراپیست متخصص کف لگن معاینه شوید. معمولاً توصیه‌ها شامل:
-
تمرینات کف لگن (کگل) برای تقویت عضلات و بازگشت کنترل
-
فیزیوتراپی کف لگن شامل بیوفیدبک یا الکتروتراپی در مواردی که عضلات خوب پاسخ نمی‌دهند
-
معاینه دقیق پرینه و اسفنکتر مقعد جهت اطمینان از ترمیم کامل بخیه‌ها
-
در صورت باقی ماندن نقص ساختاری قابل‌توجه، جراحی ترمیمی ثانویه مطرح می‌شود
نکات عملی برای شما
-
تمرینات کگل را به طور منظم (روزانه چند نوبت، هر بار ۱۰–۱۵ انقباض) انجام دهید.
-
یبوست را کنترل کنید تا فشار بیش از حد به پرینه وارد نشود. مصرف آب، فیبر و در صورت نیاز نرم‌کننده‌ی مدفوع مفید است.
-
در صورت بی‌اختیاری یا احساس شدید ضعف، مراجعه به پزشک را به تأخیر نیندازید.
جمع‌بندی
علائمی که توصیف کردید می‌تواند نشانه‌ی آسیب یا ضعف عضلات کف لگن پس از پارگی درجه سوم باشد. خوشبختانه راهکارهای مؤثری مانند فیزیوتراپی و تمرینات تقویتی وجود دارد و تنها در موارد شدید نیاز به ترمیم جراحی مجدد خواهد بود. معاینه تخصصی می‌تواند وضعیت دقیق شما را مشخص کند و بهترین برنامه درمانی را ارائه دهد.
