آنچه از سؤال شما متوجه می‌شوم این است که موضوع در مورد فرورفتگی و تغییر شکل در ناحیه پره‌های بینی بعد از عمل جراحی زیبایی بینی است.
علل احتمالی فرورفتگی در ناحیه پره‌های بینی پس از جراحی
فرورفتگی یا جمع‌شدگی پره‌های بینی، یکی از مشکلاتی است که می‌تواند پس از عمل رینوپلاستی (جراحی بینی) ایجاد شود، به‌ویژه در بینی‌هایی که ساختار غضروفی دارند. این حالت می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد، از جمله:
-
برداشت بیش از حد غضروف در ناحیه پره‌ها یا کناره‌های بینی (به‌خصوص غضروف‌های آلار یا کناری) که باعث ضعف ساختاری شده است.
-
جذب شدن بیش از حد بافت‌ها یا ایجاد اسکار (جوشگاه) داخلی که به‌تدریج با کشش خود پره‌های بینی را به داخل می‌کشد.
-
فشار گچ یا پانسمان پس از عمل که اگر زیاد باشد یا طولانی‌مدت در یک نقطه متمرکز شود، می‌تواند باعث تغییر شکل غضروف یا بافت نرم شود.
-
واکنش بدن به جراحی از جمله التهاب طولانی‌مدت یا بافت‌سازی بیش از حد.
-
نبودن حمایت مناسب غضروفی در ساختار بینی، به‌خصوص در بینی‌هایی که ترکیب استخوان و غضروف دارند.
-
عوامل ژنتیکی و نوع پوست نیز می‌توانند در روند ترمیم تأثیرگذار باشند. پوست‌های ضخیم یا بینی‌های پهن (به‌ویژه در ناحیه ریشه بینی یا نزدیک چشم‌ها) ممکن است نسبت به تغییرات بعد از جراحی واکنش متفاوتی نشان دهند.
علت نداشتن بخیه کنار تیغه بینی (کلوملا)
در جراحی‌های بینی دو روش اصلی وجود دارد:
-
روش بسته (Close Rhinoplasty): برش‌ها فقط در داخل بینی زده می‌شود و معمولاً بخیه در ناحیه کلوملا (پایه تیغه بینی بین دو سوراخ) دیده نمی‌شود.
-
روش باز (Open Rhinoplasty): علاوه بر برش‌های داخل بینی، یک برش ظریف در کلوملا زده می‌شود که معمولاً با بخیه بسته می‌شود و این بخیه‌ها قابل مشاهده هستند.
اگر شما در ناحیه کلوملا بخیه نداشتید، احتمال زیاد با روش بسته عمل شده‌اید. این موضوع الزماً مشکل‌ساز نیست، اما در برخی موارد ممکن است دسترسی جراح به بخش‌هایی از بینی محدودتر باشد.
اقدامات پیشنهادی برای شما
با توجه به اینکه فقط ۳ ماه از جراحی گذشته، بینی شما هنوز در دوره ترمیم و تغییرات طبیعی پس از عمل قرار دارد. اما چون فرم پره‌ها از ابتدا مشکل داشته و اکنون بدتر شده، لازم است موارد زیر را در نظر بگیرید:
۱. مشاوره با جراح خود
-
اولویت اول مراجعه مجدد به جراحی است که عمل را انجام داده. او به تکنیک‌های استفاده‌شده و جزئیات عمل آگاه است.
-
از پزشک بخواهید معاینه بالینی انجام دهد تا مشخص شود آیا فرورفتگی ناشی از ضعف غضروف، چسبندگی داخلی یا سایر عوامل است.
۲. صبر و پیگیری تغییرات
-
در اغلب موارد، تا ۶ تا ۱۲ ماه پس از جراحی نباید تصمیم قطعی درباره جراحی ترمیمی گرفت مگر در موارد خیلی شدید.
-
می‌توانید هر ماه از بینی خود عکس از زوایای مختلف بگیرید تا تغییرات را پیگیری کنید.
۳. بررسی امکان استفاده از تزریق یا اصلاح غیرجراحی
-
در بعضی موارد خاص و محدود، تزریق فیلر (ژل هیالورونیک) می‌تواند موقتاً فرورفتگی را اصلاح کند، اما باید توسط پزشک متخصص باتجربه انجام شود.
-
توجه داشته باشید این روش دائمی نیست و در برخی افراد با نوع خاص پوست یا ساختار بینی توصیه نمی‌شود.
۴. بررسی جراحی ترمیمی (Revision Rhinoplasty)
-
اگر بعد از گذشت زمان کافی (معمولاً یک سال) فرورفتگی به‌همان صورت باقی بماند یا بدتر شود، ممکن است نیاز به جراحی ترمیمی باشد.
-
در این نوع جراحی‌ها، معمولاً از غضروف گوش یا دنده برای بازسازی پره‌ها استفاده می‌شود و پشتیبانی ساختاری تقویت می‌شود.
نکاتی درباره پهن شدن بینی در ناحیه نزدیک چشم‌ها
پهن شدن قسمت بالایی بینی (ناحیه رادیکس) می‌تواند مربوط به این عوامل باشد:
-
عدم تراش یا فرم‌دهی مناسب استخوان بینی در بخش فوقانی
-
عدم تقارن یا چسبندگی بافت‌ها در طی ترمیم
-
ورم باقی‌مانده در این ناحیه که ممکن است تا ۶ ماه یا بیشتر زمان ببرد تا کاملاً بخوابد
نتیجه‌گیری
در حال حاضر، پیشنهاد میکنم:
-
به جراح خود مراجعه کنید و از او بخواهید شما را معاینه کند.
-
فعلاً تا پایان دوره ۶ تا ۱۲ ماهه بعد از عمل، از انجام اقدامات دائمی خودداری کنید.
-
در صورت تأیید پزشک، استفاده از روش‌های موقتی مثل تزریق فیلر در نظر گرفته شود.
-
در بلندمدت، در صورت پایدار بودن مشکل، جراحی ترمیمی می‌تواند گزینه مناسبی برای شما باشد.
به‌طور کلی، شرایط شما قابل بررسی و در بسیاری از موارد قابل اصلاح است، اما نیاز به ارزیابی دقیق و صبوری در روند بهبودی دارد.
