آنچه از سؤال شما متوجه می‌شوم این است که موضوع درباره فرورفتگی یا چال‌شدگی کمی بالاتر از پره بینی، حدود دو ماه و نیم بعد از عمل جراحی بینی است و نگرانی از ماندگاری یا نیاز به ترمیم آن دارید.
علت‌های احتمالی فرورفتگی در این مرحله
در دو تا سه ماه اول بعد از عمل، پوست و بافت بینی هنوز در حال ترمیم و شکل‌گیری است. فرورفتگی در این ناحیه می‌تواند به دلایل زیر ایجاد شود:
-
ورم نامتقارن: گاهی یک سمت سریع‌تر ورم می‌خوابد و سمت دیگر هنوز متورم است، که باعث توهم فرورفتگی می‌شود.
-
فشار چسب یا بانداژ: اگر چسب بینی بیش از حد سفت یا با فشار روی یک نقطه زده شود، می‌تواند شکل موقت در پوست ایجاد کند.
-
تغییرات بافتی: در برخی موارد، بخشی از غضروف یا بافت نرم به‌طور ناهمگون ترمیم می‌شود.
-
ضعف بافتی یا کمبود حجم: اگر حین عمل آن ناحیه بیش‌ازحد تراش خورده یا تکیه‌گاه غضروفی کافی نباشد، فرورفتگی ممکن است پایدار بماند.
پیش‌آگهی در این زمان
-
در ۲ ماه و نیم بعد از عمل، هنوز ورم و تغییرات بافتی در حال کاهش است، به‌خصوص در بینی‌های گوشتی یا پوست ضخیم، و بخش زیادی از این فرورفتگی‌ها تا ۶–۱۲ ماه می‌توانند کمتر یا ناپدید شوند.
-
ارزیابی قطعی ماندگاری این فرورفتگی، قبل از ۶ ماه دقیق نیست.
اقدامات پیشنهادی در حال حاضر
-
چسب بینی را به شکل صحیح و بدون فشار نقطه‌ای بزنید.
-
در ویزیت بعدی، موضوع را به جراح خود نشان دهید تا تشخیص دهد آیا نیاز به ماساژ ملایم در آن قسمت وجود دارد یا خیر.
-
عجله برای تزریق ژل یا ترمیم جراحی نکنید، مگر اینکه پزشک علت را مشخص کرده و مطمئن باشد که مشکل موقت نیست.
راهکارهای احتمالی در آینده
اگر بعد از ۶ تا ۱۲ ماه فرورفتگی باقی بماند:
-
تزریق فیلر هیالورونیک اسید برای پرکردن فرورفتگی (اثر موقت، بدون جراحی)
-
پیوند غضروف یا فاشیا در عمل ترمیمی (اثر دائمی، ولی نیازمند جراحی مجدد)
جمع‌بندی
در این مقطع زمانی هنوز زود است که نگران ماندگاری این چال شوید. بیشتر این نوع فرورفتگی‌ها با کاهش ورم و یکدست‌شدن بافت تا حد زیادی بهتر می‌شوند. بهترین کار ادامه مراقبت، مراجعه منظم به جراح و صبر تا زمان تثبیت فرم بینی است.
اگر بخواهید می‌توانم برایتان توضیح دهم چطور ماساژ و چسب زدن صحیح می‌تواند به بهبود این نوع فرورفتگی‌ها کمک کند تا احتمال ماندگاری آن کمتر شود. آیا این توضیح را آماده کنم؟
