آنچه از سؤال شما متوجه شدم این است که موضوع دربارهٔ مشکل تنفسی نوزادان مبتلا به سندروم پِیر–رابین (Pierre Robin Sequence) و مدتزمان ادامه داشتن این مشکلات است.
سندروم پِیر–رابین و مشکلات تنفسی تا چه زمانی ادامه دارد؟
در این سندروم بهطور معمول فک پایین کوچک (میکروگناتیا) و زبان عقبرفته باعث تنگی راه هوایی میشود و نوزاد در ماههای اول زندگی ممکن است دچار مشکل تنفس، خرخر، وقفه تنفسی خفیف یا دشواری در تغذیه شود.
بهصورت کلی:
-
بیشترین شدت مشکلات تنفسی در بدو تولد تا ۲–۳ ماه اول است.
-
با رشد نوزاد، فک پایین بهطور طبیعی بهسمت جلو رشد میکند و زبان از عقب راههوایی فاصله میگیرد.
-
در اکثر نوزادان، تا سن ۶ ماهگی مشکلات تنفسی بهطور قابلتوجهی بهتر میشود و بسیاری از آنها دیگر نیاز به مراقبت ویژه ندارند.
-
در موارد خفیف تا متوسط، بهبود حتی زودتر، حدود ۳–۴ ماهگی دیده میشود.
-
در موارد شدید که همراه با شکاف کام یا انسداد شدید راه هوایی هستند، ممکن است نیاز به مداخلات پزشکی (مثل قرار دادن در وضعیت خاص، ماسک تنفسی، یا جراحی) باشد و روند بهبود طولانیتر شود.
چه چیزهایی باعث بهبود تنفس میشود؟
برای اینکه روند بهبود سریعتر و ایمنتر طی شود، معمولاً این توصیهها داده میشود:
-
خواباندن نوزاد به شکم یا پهلو طبق دستور پزشک (در سندروم پین رابین مجاز است، برخلاف نوزادان سالم).
-
اطمینان از عدم افت اکسیژن شبانه (در صورت تجویز پزشک با مانیتور).
-
کمک در تغذیه با شیشه مخصوص یا تکنیکهای مخصوص.
-
در موارد شدید، استفاده از لوله نازوفارنژیال برای باز نگهداشتن راه هوایی.
-
بررسی شکاف کام و مداخله بهموقع در صورت نیاز.
جمعبندی
در بیشتر نوزادانی که سندروم پِیر–رابین دارند، مشکلات تنفسی با رشد فک پایین معمولاً تا ۳ تا ۶ ماهگی بهطور چشمگیر کاهش پیدا میکند. تنها در موارد شدید ممکن است نیاز به اقدامات بیشتر یا زمان طولانیتر باشد.
این روند یک الگوی طبیعی در این سندروم است و معمولاً با گذشت زمان قابلبهبود است.
