آنچه از سؤال شما متوجه شدم این است که موضوع درباره فاصله زیاد بین ابروها در دوران بلوغ است و می‌خواهید بدانید از چه سنی می‌توان برای این مسئله اقدام زیبایی یا درمانی انجام داد.
تغییرات ابرو در دوران بلوغ
در سال‌های اولیه بلوغ، تغییرات هورمونی باعث پرپشتی یا کم‌پشتی موها می‌شود و رشد ابروها هنوز به حالت ثابت نرسیده است. فاصله‌ی ابروها (خط وسط پیشانی) هم ممکن است در این دوره کمی تغییر کند و به‌مرور با رشد صورت و استخوان‌بندی متعادل‌تر شود. بنابراین در سنین نوجوانی هنوز نباید زود درباره اقدامات دائمی تصمیم گرفت.
روش‌های موقتی و کم‌خطر برای سنین پایین
تا زمانی که رشد ابرو و فرم صورت کامل شود (معمولاً بعد از ۱۷–۱۸ سالگی)، بهتر است فقط از روش‌های سبک و موقتی استفاده شود:
-
مرتب‌سازی با موچین یا اصلاح ملایم فقط در ناحیه‌ی وسط ابرو برای نزدیک‌تر دیده‌شدن ابروها.
-
استفاده از مداد یا پودر ابرو برای پر کردن بخش‌های داخلی ابرو و ایجاد خط متقارن.
-
روش‌های غیرتهاجمی مانند ژل ابرو برای حالت دادن.
این‌ها بدون آسیب به ریشه‌ی مو یا تغییر دائمی در شکل ابرو، ظاهر صورت را طبیعی‌تر و متعادل‌تر می‌کنند.
اقدامات دائمی و زیبایی در سنین بالاتر
وقتی رشد صورت تثبیت شد (حدود ۱۸ سالگی به بعد)، در صورت باقی ماندن فاصله زیاد بین ابروها می‌توان به روش‌های زیر فکر کرد:
-
میکروبلیدینگ یا میکروپیگمنتیشن برای پر کردن قسمت‌های داخلی ابرو.
-
کاشت ابرو در مواردی که فضای بین ابروها زیاد است و نیاز به موهای دائمی وجود دارد.
-
ترکیب روش‌های آرایشی و اصلاحی برای رسیدن به فرمی متناسب‌تر.
توصیه‌های کاربردی برای شما
-
در این سن فعلاً سراغ روش‌های دائمی نروید، چون فرم صورت هنوز در حال تغییر است.
-
اگر ظاهر فاصله‌ی ابرو شما خیلی آزاردهنده است، بهترین گزینه فعلاً استفاده از اصلاح ملایم و لوازم آرایشی است.
-
در آینده، در صورتی که فاصله همچنان زیاد بود، می‌توانید با مشورت متخصص پوست یا جراح زیبایی تصمیم به روش‌های دائمی بگیرید.
جمع‌بندی
در دوران بلوغ فاصله‌ی ابروها معمولاً موضوعی گذرا یا قابل مدیریت با روش‌های ساده است. توصیه می‌شود تا پایان رشد صورت (حداقل ۱۷–۱۸ سالگی) از روش‌های موقتی مثل مرتب‌سازی یا پر کردن ابرو استفاده کنید و تصمیمات دائمی را به بعد موکول کنید، زمانی که فرم چهره تثبیت شده باشد.
